Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

φωτό: Όλγα Γεωργιάδου

Ο νεαρός αστυνομικός κοίταξε ταραγμένος το ακουστικό του τηλεφώνου που μόλις είχε κατεβάσει. Ένιωσε έξαψη και ενθουσιασμό. Ήθελε να φωνάξει από την χαρά του, αλλά είδε κρυμμένος πίσω από την οθόνη του υπολογιστή τους συναδέλφους του και κοκκίνισε. «Παίξ’ το ψύχραιμος. Σαν να το έχεις κάνει πολλές φορές. Πρέπει να δείχνεις έμπειρος για να σε σέβονται». Είπε στον εαυτό του και σηκώθηκε αποφασιστικά  γραπώνοντας, την τελευταία στιγμή πριν στρίψει το σώμα του, ένα φάκελο και ένα στυλό. Ο φάκελος ήταν άσχετος με την υπόθεση, αλλά θα τον έκανε να φαίνεται σοβαρός και αξιόπιστος.  Πάρα το τρέμουλό του κατάφερε να περπατήσει σταθερά ως την αίθουσα ανακρίσεων, αυτό που δεν κατάφερε ήταν να ελέγξει το στόμα του που άνοιξε διάπλατα όταν αντίκρισε την αστυνόμο θρύλο μπροστά του.

Η Άντα και ο Τζορτζ επέστρεψαν στο ξενοδοχείο, την ώρα ακριβώς που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί· την ώρα που ο περισσότερος κόσμος, τουρίστες από κάθε γωνιά της γης περίμεναν να απολαύσουν από την Καλντέρα το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Ναι, η Άντα και ο Τζορτζ δεν έπρεπε να είναι στο ξενοδοχείο.

Ο λόγος που τους έκανε να χάσουν το μοναδικό αυτό πανόραμα της δύσης ήταν το τσίμπημα μιας μέλισσας. Η Άντα ήξερε ότι το κεντρί θα ταλαιπωρούσε τον αγαπημένο της Τζορτζ. Προνοητική όπως πάντα, ξεκινούσε τα ταξίδια της με τα απαραίτητα  φαρμακευτικά σκευάσματα στις αποσκευές της.  

Ο Ανδρέας Αναγνώστου, ο γνωστός Σαλονικιός ποινικολόγος και ερευνητής σκοτεινών υποθέσεων, στις 2-2-22, ημέρα Τετάρτη, πήγε μετά από αρκετό καιρό στο γραφείο του στη Θεσσαλονίκη. Αυτά τα δύο χρόνια της πανδημίας είχε αποσυρθεί στο κτήμα του στη Χαλκιδική και είχε οργανώσει έτσι τη ζωή του, ώστε και να είναι ενδιαφέρουσα, αλλά και ο ίδιος να αισθάνεται ασφαλής.

Του είχε τηλεφωνήσει η άγνωστή του Αθηνά Μανιάτη, που του ζητούσε να τον συναντήσει για κάποιο σοβαρό της θέμα, αλλά είχε αρνηθεί. Ακολούθησε ένα δεύτερο τηλεφώνημα από τη Νάντια  Ζέρβα, που τον παρακαλούσε να συναντήσει την κυρία Μανιάτη.

«Μα Νάντια, το γραφείο μου είναι  κλειστό  σχεδόν από την αρχή της πανδημίας. Η κυρία που το καθαρίζει, το βλέπει πιο συχνά από μένα. Από τους συνεργάτες μου η Φένια γεροκομεί τον Φωκά, ο Πέτρος εργάζεται ως σύμβουλος μιας εξαγωγικής εταιρείας καπνού, ενώ εγώ "μονάζω" στη Χαλκιδική».  

Η Νάντια του θύμισε την εποχή που νεαρή, και ωραία, δικηγόρος τον επισκεπτόταν συχνά και τον συμβουλευόταν για υποθέσεις της. Δεν της χαλούσε ποτέ χατίρι.

«Ανδρέα, κάνε μου και αυτή τη χάρη. Σου υπόσχομαι ως ανταμοιβή να σου προσφέρω στο σπίτι μου, που συνεχίζω να ζω μόνη, ένα γεύμα... «κομπλέ».

Και επειδή ήταν επιρρεπής σε γεύματα που έφεραν τον κωδικό «κομπλέ», της την έκανε τη χάρη, κατέβηκε στην πόλη, πήγε στο γραφείο του και περίμενε την κυρία Μανιάτη.