Σε άφησαν να υπάρχεις,
όπως οι οιωνοί,
σαν η χειρότερη ιστορία του κόσμου.

Σταύρος Σταυρόπουλος, Θα σε δω ξανά στο άδοξο τέλος

Ο αστυνομικός συγγραφέας Γ.Π. έγραψε ένα εξ-αιρετικό αστυνομικό μυθιστόρημα, όπου το θύμα -αλλοδαπή γυναίκα, άσχημη και χοντρή, ερωτομανής και χρήστρια ουσιών- βιάστηκε και δολοφονήθηκε από έναν όμορφο και φημισμένο νέο επιστήμονα. Ο αστυνομικός που επελήφθη της υπόθεσης ήταν πολύ «φιλικός» με τον δράστη [μάλλον πολιτικός του φίλος], ενώ ο δικαστής και οι ένορκοι που του αναγνώρισαν το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και τον έριξαν «στα μαλακά», ήσαν όλοι άντρες λευκοί.

Ο αστυνομικός συγγραφέας έστειλε το βιβλίο στον εκδότη του Γ.Χ., βέβαιος για την εκδοτική επιτυχία.

«Ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα», η κραυγή της πάγωσε τους ανθρώπους γύρω της, αλλά η όψη της τους έκανε να τα χάσουν. Αν έβλεπε και η ίδια την εικόνα της στον καθρέπτη που κάλυπτε όλον τον τοίχο στα αριστερά της ίσως σταματούσε εκεί, ίσως να κατέρρεε κλαίγοντας αντικρίζοντας το παραμορφωμένο από την λύπη και την απελπισία πρόσωπο της.

Ο άντρας γύρισε το κορμί του και την κοίταξε απορημένος, αλλά σιωπηλός.  Στάθηκε απέναντι της με τα μάτια του να καλύπτουν την περίμετρο αισθανόμενος άβολα και ντροπιασμένος. Άραγε, ξέρανε οι υπόλοιποι ότι αυτή ήταν η γυναίκα του; Σκέφτηκε.

Ο εκπρόσωπος της Αστυνομίας
δήλωσε ότι η μάχη άρχισε
όταν η συμμορία των ληστών,
που ήταν μεταμφιεσμένοι σε αστυνομικούς
επιτέθηκαν σε ομάδα αστυνομικών,
που ήταν μεταμφιεσμένοι σε ληστές

Κ. Καλαπανίδας, Αστυνομικό δελτίο

Ο εγκληματολόγος Φάνης Κρέμος έμαθε ότι ο παιδικός του φίλος Άρης Δάντης είχε εξαφανιστεί κι ότι η οικογένειά του υποπτευόταν ότι είχε συλληφθεί, χωρίς κάποιος να μπορούσε να πει το πώς, το πότε και το γιατί. Αποφάσισε ν’ αναλάβει τη διερεύνηση της υπόθεσης και να ενημερώσει τη σύζυγο και τα παιδιά τους.

Ψάχνοντας όλα τα ενδεχόμενα, νεκροταφεία, νοσοκομεία, άσυλα, φυλακές και άλλα ιδρύματα, όπου θα ήταν δυνατόν να έχει, για κάποιο λόγο, εγκλεισθεί ο φίλος του, διαπίστωσε ότι υπήρχε μία φυλακή, με το χαρακτηριστικό όνομα «Ghost Prison», για την οποία τα στοιχεία ήσαν από ελλιπή ως ανύπαρκτα.

Αν γνώριζε ο άνθρωπος πού βρίσκεται η συνείδησή του,
ακριβώς εκεί θα πυροβολούσε.

Κωστής Παπακόγκος, Πικροκέρασα

Ξέρω... Ξέρω…

Δεν σκοτώνω εγώ, αλλά το χέρι του δολοφόνου που με κρατάει. Ούτε καν το χέρι. Η απόφαση που πάρθηκε στον εγκέφαλο, μεταφέρθηκε στην καρδιά και δόθηκε εντολή εκτέλεσης στο χέρι.

Πάρα ταύτα, νοιώθω ένοχο[ς] ή έστω συνένοχο[ς].