της Νίνας Κουλετάκη 

Newgate Novel

[Ένα μέρος των σημειώσεων αυτών χρησιμοποίησε κατά την ομιλία της στην ημερίδα της ΕΛΣΑΛ «Τα πολλά πρόσωπα της αστυνομικής λογοτεχνίας»].

Εισαγωγή

Αν και μυθοπλασία σχετική με το έγκλημα και το μυστήριο είχε δημοσιευθεί αρκετά πριν τη βικτωριανή περίοδο, η αστυνομική λογοτεχνία πριν το 1800 συνήθως αντιμετώπιζε τον εγκληματία ως συμπαθητικό ήρωα. Η αλλαγή αυτής της νοοτροπίας άρχισε το 1773, με τη δημοσίευση του πρώτου τεύχους του Ημερολογίου του Newgate (Newgate Calendar), το οποίο περιελάμβανε λογοτεχνικές αφηγήσεις πραγματικών εγκλημάτων. Και αυτές εστίαζαν στον εγκληματία, τον παρουσίαζαν όμως λιγότερο συμπαθή. Η επιτυχία του συγκεκριμένου εντύπου είχε ως αποτέλεσμα τη γέννηση ενός βραχύβιου είδους, της Nουβέλας του Newgate (Newgate novel). Επρόκειτο και πάλι για αληθινές ιστορίες, οι οποίες όμως –πέραν των πραγματικών γεγονότων- εμπεριείχαν και μια γερή δόση μυθοπλασίας.

του Ανδρέα Αποστολίδη  

[Ένα μέρος των σημειώσεων αυτών χρησιμοποίησε κατά την ομιλία του στην ημερίδα της ΕΛΣΑΛ «Τα πολλά πρόσωπα της αστυνομικής λογοτεχνίας»].

Θα κάνω μια σύγκριση του 1900 με το 2010 –πώς ήταν τα πράγματα της εποχής του Χολμς και πώς είναι στις μέρες μας, καθώς και τι το αξιοσημείωτο έχει συμβεί την πρώτη δεκαετία του 21^ου αιώνα στο χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας ή του κινηματογράφου και της τηλεόρασης που να την επηρεάζει.

του Φίλιππου Φιλίππου 

Το καλοκαίρι του 1999 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη το μυθιστόρημα του Αντρέα Καμιλέρι με τίτλο Το σχήμα του νερού και υπότιτλο «Μια υπόθεση για τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο» σε μετάφραση της Μαρίας-Ρόζας Τραϊκόγλου. Ήταν το πρώτο μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο του δημοφιλούς συγγραφέα, του οποίου έκτοτε έχουν εκδοθεί σχεδόν όλα τα έργα στη χώρα μας. Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου γινόταν αναφορά στις ομοιότητες του μυθιστορήματος με το έργο του Λεονάρντο Σάσα, του “εθνικού” συγγραφέα της Σικελίας, και του Τζον Λε Καρέ, ενώ ο κεντρικός ήρωάς του, ο αστυνόμος Σάλβο Μονταλμπάνο συγκρινόταν με τον επιθεωρητή Μεγκρέ του Ζορζ Σιμενόν.

του Αντώνη Γκόλτσου 

Agatha Christie
Έγκλημα στο εξπρές Οριάν
(ΛΥΧΝΑΡΙ - 2007)
Μετάφραση: Λουκάς Λοράνδος
Murder on the Orient Express (1934)

(στο κείμενο που ακολουθεί αναφέρεται η λύση του γρίφου της ιστορίας)

 Εν πρώτοις, το όνομα: “HerculePoirot”.

Ή, σε καθόλου ελεύθερη μετάφραση: το “Ηράκλειο πράσο”. “Πράσο”, αφού, στα γαλλικά, το “poirot” μπορεί να μην σημαίνει τίποτε, αλλά, ακουστικά, προφέρεται/ακούγεται ακριβώς όπως το “poireau” (“πράσο”).

Η μεγάλη Αγγλίδα Κυρία θα μεγεθύνει συστηματικά την απόσταση ανάμεσα στην ταπεινή εικόνα του ήρωά της και στους φρενήρεις μαιάνδρους του μυαλού του.