του Πάνου Ιωαννίδη 

Με την περηφάνια ενός δόκιμου μοναχού της συγγραφής, που βρήκε στην αρχή της διακονίας του, τον πνευματικό δάσκαλο του, ή ακριβέστερα την πολυδιάστατη σκιά του, θα επιχειρήσω να γράψω κάποιες λέξεις για τον Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν (Βαρκελώνη 1939-Μπανγκόγκ 2003). Το κείμενο εστιάζει στο αποτύπωμα των νουάρ μυθιστορημάτων του, με ήρωα τον απαράμιλλο ιδιωτικό ντετέκτιβ Πέπε Καρβάλιο. Το καινοφανές έργο του εκτείνεται σε 18 μυθιστορήματα, 6 συλλογές διηγημάτων και 1 βιβλίο συνταγών, εκ των οποίων έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά 16 μυθιστορήματα, 1 συλλογή διηγημάτων και οι συνταγές.

Ο σπουδαίος Καταλανός, έβαλε τα πρώτα λιθαράκια στο οικοδόμημα της μεσογειακής αστυνομικής λογοτεχνίας, σμίγοντας το μυστήριο με τον λυρισμό, το έγκλημα με την κοινωνική διάσταση του, την Ιστορία με το συναίσθημα. Μας έμαθε να ψάχνουμε, το γιατί και όχι το πως συνέβη το κακό. Το παρόν κείμενο μελετά επιγραμματικά τα 16 μυθιστορήματα που εκδόθηκαν στην Ελλάδα, ακολουθώντας τη χρονική στιγμή της έκδοσης τους στην Ισπανία. Τα δυο μη εκδοθέντα μυθιστορήματα στην Ελλάδα [Roldán, ni vivo ni muerto-1994 , El caso de la muchacha que pudo ser Emmmanuelle-1997], δημοσιεύτηκαν σε συνέχειες στην εφημερίδα El Pais, τακτικός συνεργάτης της οποίας ήταν ο Μανόλο, όπως τον αποκαλούσαν φίλοι και οικείοι στην Βαρκελώνη.

της Μαίρης Μαργαρίτη

Το «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» (Murder on the Orient Express) είναι αστυνομικό μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι που εκδόθηκε το 1934. Στις Η.Π.Α κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Φόνος στην κλινάμαξα του Καλαί» για να μην μπερδευτούν οι αναγνώστες με το «Orient Express» του Γκράχαμ Γκρην που είχε κυκλοφορήσει το 1932. Ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό για την εποχή δρομολόγιο τρένου που εκτελούσε τη διαδρομή Παρίσι-Κωνσταντινούπολη και αντίστροφα. Το τρένο μετονομάστηκε επίσημα σε Όριεντ ή Οριάν Εξπρές (Οrient Express = Εξπρές Ανατολής) το 1891 και συνέχισε να λειτουργεί ως και το 1977 εκτός από το διάστημα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

του Νίκου Φαρούπου

Διαβάζουμε συχνά ότι ο μέγας Έντγκαρ Άλαν Πόε (ή Πόου) είναι «ο πατέρας του αστυνομικού μυθιστορήματος», άλλωστε πρώτη αστυνομική ιστορία θεωρείται το διήγημα του Πόε «Οι Φόνοι της Οδού Μοργκ», που εκδόθηκε το 1841. Υπάρχουν άλλοι που συνδέουν το σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα με τον πρώτο ερευνητή - ντετέκτιβ οπότε αναφέρουν τον Άρθουρ Κόναν Ντόιλ και τη φιγούρα του Σέρλοκ Χολμς (1887). Επειδή όμως όπου υπάρχει ένας πατέρας υπάρχει συνήθως κι ένας παππούς -αλλά και ένας προπάππους, ας θυμηθούμε τι είχε γίνει πριν τον μέγιστο Ε.Α. Πόε.

του Άντυ Βρόσγου

Στο τέλος του 1963, ο διασημότερος διπλός πράκτορας όλων των εποχών, ο Άγγλος διπλωμάτης καριέρας Κιμ Φίλμπι (πλήρες όνομά  Χάρολντ Έντριαν Ράσσελ Φίλμπι 1912-1988), αποκάλυψε τα ονόματα όλων των Άγγλων πρακτόρων στους Σοβιετικούς, αναγκάζοντας έτσι την ΜΙ6 (Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου) να αποδεσμεύσει τον Τζον Λε Καρρέ (κατά κόσμο Ντέιβιντ Τζον Μουρ Κόρνουελ), ο οποίος αποχώρησε από την υπηρεσία για να ασχοληθεί αποκλειστικά πλέον με την συγγραφή μυθιστορημάτων κατασκοπείας, προς μεγάλη ικανοποίηση και τέρψη πάντως των απανταχού βιβλιόφιλων.