Μυθο-πλάσματα;
του Γιάννη Πανούση
Ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου οι συγγραφείς θα ήταν υποχρεωμένοι από το νόμο
να κρατούν κρυφή την ταυτότητά τους και να χρησιμοποιούν ψευδώνυμα.
Μίλαν Κούντερα, Η τέχνη του μυθιστορήματος
Α. Εισαγωγικά
1. Ο έντεχνος γραπτός πεζός λόγος, δημόσια εκφραζόμενος και ιδιαίτερα φροντισμένος από τον συγγραφέα, μπορεί-κατά τους ειδικούς-να ενταχθεί στην υψηλή ή τη χαμηλή λογοτεχνία [με βάση πάντοτε μαχητά κριτήρια].
Μολονότι βρίσκω αντιφατικό ένας συγγραφέας να συμβουλεύει έναν άλλον συγγραφέα για το πως να γράφει «για ν’ ανέβει λογοτεχνική κατηγορία», καθώς μου θυμίζει την περίπτωση ενός αλκοολικού που εξηγεί σ’ έναν άλλον αλκοολικό τα καλά και τα κακά του πιοτού, θεωρώ χρήσιμο τον σχετικό διάλογο.