• Αρχική
  • Η Λέσχη
    • Καλωσόρισμα στην Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • 15 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΣΑΛ 2010-2025
    • Τα μέλη μας
    • Γιατί γράφω "αστυνομικά"
    • Τα βιβλία της Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • Έγραψαν για τη Λέσχη
    • Καταστατικό
    • Προϋποθέσεις εγγραφής νέων μελών
  • Νέα
    • Τα νέα μας
    • Άλλες δραστηριότητες των μελών
  • Αναγνωστήριο
    • 100 Λέξεις
    • Ιστορίες Εγκλεισμού
    • Διηγήματα
  • Βιβλιογραφία
    • 2020 - 2029
    • 2010 - 2019
    • 2000 - 2009
    • 1990 - 1999
    • 1980 - 1989
    • 1970 - 1979
    • 1960 - 1969
    • 1950 - 1959
    • 1940 - 1949
    • 1930 - 1939
    • 1920 - 1929
  • ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΉ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ
    • Ξένη αστυνομική λογοτεχνία
    • Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία
    • Ειδικά θέματα
    • Φάκελος: Γιάννης Μαρής
    • Μικρές Ιστορίες για Συγγραφείς και Βιβλία
    • Από το Χαρτί στην Οθόνη
    • Μεγάλοι ντετέκτιβ
    • Τρίτες με τους μαθηματικούς της ΕΛΣΑΛ
    • Based on a true crime story
  • Φωτογραφίες
  • Επικοινωνία
  • Ελληνικά (Ελλάδα)
  • English (UK)
       
floral_2_20140602_1120412859
__13_20140602_1261475462
__4_20140602_1587015771
_1_20140602_1626638007
artgallery_2_20140602_1028500455
polis_art_cafe_7_20151005_1273866662
2_1_20140602_1156460154
__2_20140602_1093484416
_3_20140602_1548350811
1_3_20140602_1219192186
_8_20140602_1502403807
____3_20151005_2015169976
2_15_20140602_1393887756
polis_art_cafe_2_20151005_1365200180
_3_20140602_1423087805
_2_20140602_1328089459
2_17_20140602_1651070418
5_____4_20151005_1066907542
_2_20140602_1676444802
_4_20140602_1298525803
__1_20140602_1469983142
polis_art_cafe_5_20151005_1565509152
_10_20140602_1457188011
floral_5_20140602_1032320141
polis_art_cafe_1_20151005_2098882572
5___floral_2015__10_20151005_1585006138
_3_20140602_1388540158
2_21_20140602_1631876208
_1_20140602_1379646725
5___floral_2015__8_20151005_1637183868
1_4_20140602_2035984016
floral_4_20140602_1326000294
2_9_20140602_1095229169
public_1_20140602_1707896569
polis_art_cafe_4_20151005_1483902689
____7_20151005_1010550733
5_____3_20151005_1823376744
polis_art_cafe_3_20151005_1886179311
_3_20140602_1587032100
_9_20140602_1356767036
artgallery_3_20140602_1817864829
2_20_20140602_1149335696
____5_20151005_1306678501
2_18_20140602_1443405433
2_11_20140602_1432683594
2_12_20140602_1509706106
__2_20140602_1153158435
2_3_20140602_1612740712
_4_20140602_2065471199
5_____6_20151005_1016641525
__5_20140602_1365998856
__3_20140602_1230100467
_14_20140602_1390659221
1_9_20140602_2050144091
1_7_20140602_1545779988
__7_20140602_2000370772
_5_20140602_1046251858
__1_20140602_1292381825
__1_20140602_2095030161
5_____1_20151005_2032667415
1_1_20140602_1034169098
____6_20151005_1897433254
__6_20140602_1351763024
2_19_20140602_1124956155
__12_20140602_1116612298
_2_20140602_1135332314
2_10_20140602_1335940389
5___floral_2015__11_20151005_2067349259
_12_20140602_1830560292
_13_20140602_1466680089
_1_20140602_1063575340
_3_20140602_1639285752
__9_20140602_1526631292
_1_20140602_1245751584
2_2_20140602_1372190455
_4_20140602_1165060267
2_22_20140602_1516921840
2_16_20140602_1786925233
__2_20140602_1001305159
_1_20140602_2074821193
____2_20151005_1786206865
__8_20140602_2013442574
_3_20140602_1454427727
2_14_20140602_1610958476
artgallery_1_20140602_2097238027
1_2_20140602_1847082110
5_____5_20151005_1227808993
_1_20140602_1443038714
__1_20140602_1470806817
_4_20140602_1439359747
5___floral_2015__9_20151005_1241267936
__3_20140602_1634134473
5_____2_20151005_1754418797
_2_20140602_1623145017
floral_3_20140602_1784458771
__11_20140602_1091381057
_5_20140602_1411507168
polis_art_cafe_6_20151005_1077810457
1_5_20140602_2030721773
1_6_20140602_1204698458
2_4_20140602_1905793593
_2_20140602_1024879335
__10_20140602_1264702166
_11_20140602_1728508009
floral_1_20140602_1656712337
____1_20151005_1011421837
____4_20151005_1250992024
_4_20140602_1608005964
1_8_20140602_1932789229
2_13_20140602_1157493131
_2_20140602_1075598716
_5_20140602_1735551557

Cruising

Συντάχθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2022. Καταχωρήθηκε στο Από το Χαρτί στην Οθόνη

Τo 1980 o William Friedkin, που είχε δοξαστεί καλλιτεχνικά και εμπορικά στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, προσπαθούσε να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των studio μετά την αποτυχία του (αριστουργηματικού) Sorcerer και του The Brink’s Job. Στα χέρια του έφτασε το βιβλίο Cruising του Gerald Walker, για έναν αστυνομικό που κυνηγάει έναν ομοφυλόφιλο serial killer, υποδυόμενος ο ίδιος τον ομοφυλόφιλο και σταδιακά αρχίζει να χάνει την ταυτότητά του και το σεξουαλικό του προσανατολισμό.

Ο Friedkin αρχικά αδιαφόρησε για το βιβλίο, το οποίο φημολογείται πως έπεσε στα χέρια του Steven Spielberg που έδειξε ενδιαφέρον για να το μεταφέρει στον κινηματογράφο. Όμως τότε ξεκίνησε μια απροσδόκητη αλυσίδα γεγονότων: O Randy Jurgensen ήταν ένας αστυνομικός που ερευνούσε φόνους ομοφυλοφίλων στα BDSM club της Νέας Υόρκης, υποδυόμενος τον θαμώνα που ψάχνει για παρέα. Ο Jurgensen γνωριζόταν με τον Friedkin, από την εποχή που είχε εργαστεί σαν τεχνικός σύμβουλος στο The French Connection. O Paul Bateson, ένας βοηθός γιατρού που είχε εμφανιστεί στον Εξορκιστή του Friedkin, διωκόταν για φόνο και το όνομά του ενεπλάκη στις δολοφονίες που ερευνούσε ο Jurgensen. Ταυτόχρονα, ο Friedkin διατηρούσε φιλικές σχέσεις με μέλη της Μαφίας στην Νέα Υόρκη, στους οποίους ανήκαν τα gay bar, που σύχναζαν τα θύματα του διαβόητου serial killer. Παρότι το βιβλίο δεν φαινόταν ενδιαφέρον, όλα έδειχναν στον σκηνοθέτη ότι έπρεπε να ασχοληθεί με το θέμα. Η ιστορία της ταινίας βασίστηκε τελικά στην αρθρογραφία του δημοσιογράφου της εφημερίδας Village Voice, ονόματι Arthur Bell.

Για τον πρωταγωνιστικό ρόλο επιλέχτηκε ο Al Pacino και μετά από γυρίσματα που θύμιζαν θέατρο στον Πόλεμο του Vietnam το Crusing έφτασε στις οθόνες. Το σενάριο δεν είχε να κάνει απλώς με φόνους ομοφυλοφίλων, αλλά με αποτρόπαια εγκλήματα στα BDSM / Leather Bars της Νέας Υόρκης, αποτυπώνοντας μια πολύ “εξωτική” και άγρια υποκουλτούρα στο πανί. Ο Friedkin ήταν σίγουρος ότι το περιεχόμενο θα λογοκρινόταν άγρια, οπότε φρόντισε η αρχική έκδοση να έχει επιπλέον 40 λεπτά, άγριου σαδομαζοχιστικού sex, το οποίο θα θυσιαζόταν για να επιζήσουν οι σκηνές που πραγματικά επιθυμούσε. Το story είχε διαρρεύσει αρκετά πριν την κυκλοφορία της ταινίας και τα μέλη της gay κοινότητας διαδήλωναν κατά χιλιάδες, έτσι ώστε να αποτρέψουν την υλοποίησή της. Όταν τελικά το Cruising (που σωστά αποδόθηκε στα ελληνικά ως “To Ψωνιστήρι”) πήγε στα σινεμά, οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των αιθουσών φρόντισαν να ξεκαθαρίσουν – με σχετική ανακοίνωση πριν την αυλαία – ότι δε θέλουν να έχουν καμία σχέση με την ταινία και τα νοήματά της, αλλά είναι υποχρεωμένοι απέναντι στο studio να την δείξουν. Το δίδυμο Friedkin – Al Pacino πέρασε από σαράντα κύματα κι ακόμα και σήμερα μιλούν με τα χειρότερα λόγια για τη συνεργασία τους.

Το Cruising έμεινε στην ιστορία ως μια από τις πιο αμφιλεγόμενες κινηματογραφικές δημιουργίες. Στην εποχή του σφαγιάστηκε από κοινό και κριτικούς, που το χαρακτήρισαν ως ομοφοβικό, αναίτια βίαιο και ασυνάρτητο. Μετά από 40 χρόνια έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και η προσπάθεια του Friedkin μπορεί να αποτιμηθεί ψύχραιμα.

Το 1980, τα αμερικανικά studios ενέταξαν το sex δυναμικά στη θεματολογία των αστυνομικών ταινιών. Όχι σκηνές συνουσίας, αλλά το sex και τις σεξουαλικές διαστροφές σαν κινητήριο μοχλό του σεναρίου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν το Fear City του Abel Ferrara, το Tightrope με τον Clint Eastwood και το (σκουπίδι) 10 to Midnight με τον Charles Bronson. Η σεξουαλική διαστροφή, συνδυασμένη με την τρέλα των slasher movies (ταινίες με κατά συρροή δολοφόνους, όπου η κάμερα παρακολουθεί τα γυναικεία θύματα να σφαγιάζονται από λεπίδες και τσεκούρια) δημιούργησε άπειρα exploitations, εφήμερου εντυπωσιασμού και ελάχιστης καλλιτεχνικής αξίας.

Το Cruising δεν είναι αψεγάδιαστο: Το πρώτο μισάωρο είναι ένα ανεπανάληπτο όργιο βίας και σαδισμού, που κάνει τον Mario Bava να φαντάζει Πέππα το Γουρουνάκι, με σκηνές που θα έκαναν περήφανο τον James Ellroy. Το σενάριο έχει τρύπες και προχειρότητες, με σκηνές και γεγονότα που φαντάζουν ασύνδετα, ή ανούσια. Ακόμα και μ’ αυτά, το Cruising αποτελεί εξαιρετικά ενδιαφέρον δείγμα σινεμά, από ένα δημιουργό που ρισκάρει και πειραματίζεται. Η βία είναι έντονη, αλλά εντάσσεται οργανικά μέσα στο έργο. Σε κανένα σημείο δε νιώθεις ότι ο Friedkin θέλει να κάνει το θεατή να αηδιάσει και να φύγει από την αίθουσα, αντίθετα θέλει να τον υποβάλει και να τον καταπιεί στον κόσμο του (ο οποίος βεβαίως διαφέρει από του Friends, ή του Orange County Teens). Παρά τις διαφωνίες που μπορεί να είχε με τον σκηνοθέτη, ο Al Pacino παραδίδει μια πρωτότυπη και πειστική ερμηνεία, καθώς βυθίζεται μέσα στο ρόλο του ομοφυλόφιλου που αναζητεί ευκαιριακούς συντρόφους και πείθει ότι χάνει το χαρακτήρα και τα λογικά του. Οι βραδινές λήψεις στα πάρκα και στα τούνελ είναι ατμοσφαιρικές και η αναμέτρηση με το τέρας, άκρως εντυπωσιακή.

Η κριτική των διάσημων Gene Siskel και Roger Ebert είναι χαρακτηριστική σχετικά με το πως έγινε αντιληπτό στην εποχή του Cruising: “Αηδιαστικό και εξαιρετικά δυσάρεστο. Μας απροσανατολίζει και δεν μας διαβεβαιώνει για το ποιος είναι ο δολοφόνος. Σε μια αστυνομική ταινία, πάντα πρέπει να αποκαλύπτεται ο δολοφόνος”. Με άλλα λόγια, το crime fiction πρέπει απαραίτητα να είναι whodunit και παιχνίδι λογικής, άποψη που πολλοί ενστερνίζονται μέχρι σήμερα. Ο William Friedkin λοιπόν το 1980 έδειξε με νύχια και με δόντια (και με δερμάτινα και χειροπέδες) ότι το crime fiction μπορεί να απλωθεί σε πολύ μεγαλύτερο εύρος και σκότος και δεν είναι απλώς μια άσκηση ανακατέματος υπόπτων, που κάποιος τελικά αποδεικνύεται ένοχος. Το πείραμα του δεν υπήρξε απολύτως επιτυχημένο, όμως είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και κρύβει κινηματογραφικό πλούτο. Επίσης, διαφοροποιείται από τα film που αναφέραμε πριν, γιατί δεν είναι exploitation και δεν έχει σαν αυτοσκοπό να σοκάρει, αλλά να δημιουργήσει τη δική του πραγματικότητα.

Η ταινία είναι έντονη και ανακατεμένη. Αν οι Dario Argento και John Carpenter σας φαίνονται αιματηροί και αποτρόπαιοι, μείνετε μακριά για να περάσετε ευχάριστες Χριστουγεννιάτικες Γιορτές. Αν όμως θέλετε να δείτε τα πειράματα ενός πραγματικά ικανού σκηνοθέτη με την ανθρώπινη διαστροφή και τρέλα, η θέαση του Cruising δεν είναι καθόλου χαμένος χρόνος. Μετά, θα φαντάζεστε τον Άγιο Βασίλη να σας σιγοτραγουδάει “Whoooo’s here… I’m here!”

ΥΓ: Να μνημονεύσουμε τον σκηνοθέτη Mike Malloy, ο οποίος έκανε πρόσφατα ένα αφιέρωμα στις αστυνομικές ταινίες των ‘80s, που είναι αφιερωμένες στο sex. Μπορείτε να δείτε το πολύ ενδιαφέρον video στο κανάλι του, στο youtube.

Εκτύπωση Email

  • Αρχική
  • Η Λέσχη
    • Καλωσόρισμα στην Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • 15 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΣΑΛ 2010-2025
    • Τα μέλη μας
    • Γιατί γράφω "αστυνομικά"
    • Τα βιβλία της Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • Έγραψαν για τη Λέσχη
    • Καταστατικό
    • Προϋποθέσεις εγγραφής νέων μελών
  • Νέα
    • Τα νέα μας
    • Άλλες δραστηριότητες των μελών
  • Αναγνωστήριο
    • 100 Λέξεις
    • Ιστορίες Εγκλεισμού
    • Διηγήματα
  • Βιβλιογραφία
    • 2020 - 2029
    • 2010 - 2019
    • 2000 - 2009
    • 1990 - 1999
    • 1980 - 1989
    • 1970 - 1979
    • 1960 - 1969
    • 1950 - 1959
    • 1940 - 1949
    • 1930 - 1939
    • 1920 - 1929
  • ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΉ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ
    • Ξένη αστυνομική λογοτεχνία
    • Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία
    • Ειδικά θέματα
    • Φάκελος: Γιάννης Μαρής
    • Μικρές Ιστορίες για Συγγραφείς και Βιβλία
    • Από το Χαρτί στην Οθόνη
    • Μεγάλοι ντετέκτιβ
    • Τρίτες με τους μαθηματικούς της ΕΛΣΑΛ
    • Based on a true crime story
  • Φωτογραφίες
  • Επικοινωνία