Ανδρέας Αποστολίδης - Γέλια στο σκοτάδι
Όταν τέλειωσε το έργο, βγήκαν από τη σκοτεινή αίθουσα έξω στο δρόμο.
-Έχασα, Σέρλοκ, τους τίτλους και τα γράμματα, με πήρε ο ύπνος, ήμουν κουρασμένος. Τι σήμαινε το «Μ»;
- Κι εμένα, Ουώτσον, μου διέφυγε. Παρακολουθούσα την ξεδιάντροπη ταξιθέτρια που επεχείρησε να ξελογιάσει τον παντρεμένο θεατή τρεις σειρές μπροστά μας. Δεν άκουγες γελάκια;
-Δεν την πρόσεξα.
-Είχε φιλήδονο στόμα και ερωτική διάθεση ικανή για όλα
-Με εκπλήσσεις, ντρέπομαι ολόψυχα!
-Ουώτσον, όταν το επιτάσσει το καθήκον είμαι υποχρεωμένος να εισχωρώ σε κάθε δυσάρεστη λεπτομέρεια. Αν και το σάλιο της, είχε παραδόξως, τη γεύση του καφέ και της φράουλας.
-Για όνομα του θεού, Σέρλοκ, αυτό πού το ξέρεις;
