Αν το κόκκινο είχε μιλιά, θα του έλυνε το μυστήριο για ποιο λόγο σκοτώνει κάποιος.

Καθώς ο ανακριτής κλάδευε τις τριανταφυλλιές, είχε τη λογική εξήγηση για την υπόθεση της σιωπηλής σαν Σφίγγα, φόνισσας. Την είχαν κακοποιήσει.  Δεν ήταν αυτό. Την είχαν αδειάσει μέσα κι έξω. Άλλο ήταν.

Τα γεγονότα: Στο σκοτεινό σοκάκι, ο πρώην της ουρλιάζει να μη μπλέκεται στα πόδια τους. Την χτυπά. Το παιδί τους παρακολουθεί έντρομο,  μέσα από το αυτοκίνητο του πατέρα.

Η σιωπηλή φόνισσα… Σκοτώνει κάποιος, όχι όταν δεν του έχει μείνει να χάσει πια τίποτα. Αλλά όταν ο άλλος έχει, και ο ίδιος δεν έχει.