• Αρχική
  • Η Λέσχη
    • Καλωσόρισμα στην Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • 10 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΣΑΛ 2010-2020
    • Τα μέλη μας
    • Γιατί γράφω "αστυνομικά"
    • Τα βιβλία της Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • Έγραψαν για τη Λέσχη
    • Καταστατικό
    • Προϋποθέσεις εγγραφής νέων μελών
  • Νέα
    • Τα νέα μας
    • Άλλες δραστηριότητες των μελών
  • Αναγνωστήριο
    • 100 Λέξεις
    • Ιστορίες Εγκλεισμού
    • Διηγήματα
  • Βιβλιογραφία
    • 2020 - 2029
    • 2010 - 2019
    • 2000 - 2009
    • 1990 - 1999
    • 1980 - 1989
    • 1970 - 1979
    • 1960 - 1969
    • 1950 - 1959
    • 1940 - 1949
    • 1930 - 1939
    • 1920 - 1929
  • ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΉ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ
    • Ξένη αστυνομική λογοτεχνία
    • Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία
    • Ειδικά θέματα
    • Φάκελος: Γιάννης Μαρής
    • Μικρές Ιστορίες για Συγγραφείς και Βιβλία
    • Από το Χαρτί στην Οθόνη
  • Φωτογραφίες
  • Επικοινωνία
  • Ελληνικά (Ελλάδα)
  • English (UK)
   

  • p1
    Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα της
    Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας

  • p2
    Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα της
    Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας

  • p3
    Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα της
    Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας

  • p4
    Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα της
    Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας

  • p5
    Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα της
    Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας
Φ. Λάδης: Έντεκα «αστυνομικά» τραγούδια για την «Ανατομία ενός εγκλήματος»

Φ. Λάδης: Έντεκα «αστυνομικά» τραγούδια για την «Ανατομία ενός εγκλήματος»

Η «Ανατομία ενός εγκλήματος» που παρουσιάζεται μέσα από έντεκα «αστυνομικά» τραγούδια, προϊόν της πρωτοποριακής συνεργασίας του διακεκριμένου στο εξωτερικό συνθέτη της τζαζ, Σπύρου Εξάρα, και του γνωστού Έλληνα στιχουργού και συγγραφέα-μέλους της ΕΛΣΑΛ, Φώντα Λάδη, αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις «Μετρονόμος».

Πρόκειται για μια πρωτότυπη ιστορία εγκλήματος, μέσα από την ευρηματική, ευφάνταστη στιχουργική οπτική του Φώντα Λάδη, σε μια άρτια ένωση με τις δυναμικές συνθέσεις και «περιπετειώδεις» ενορχηστρώσεις του βιρτουόζου μουσικού Σπύρου Εξάρα, που εκτοξεύονται από τις μοναδικές εκτελέσεις μουσικών από την διεθνή τζαζ σκηνή της Νέας Υόρκης.

Συνεχίζεται...

Marlowe vs Poirot: To debate της ΕΛΣΑΛ στο 4ο Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας

Marlowe vs Poirot: To debate της ΕΛΣΑΛ στο 4ο Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας

Στο (εκλογικό) πνεύμα των ημερών, η ΕΛΣΑΛ διοργανώνει ένα διαφορετικό debate.

«Phillip Marlowe vs Hercule Poirot» -μια μάχη υπέρ βωμών και εστιών, ένα debate και μια κάλπη πολύ διαφορετικά από τα άλλα.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Παρασκευή 19 Μαΐου και ώρα 18:30 στο Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 144), στο πλαίσιο του 4ου Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας.

Συνεχίζεται...

Από 3 έως 25 Μαΐου το 4ο Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας

Από 3 έως 25 Μαΐου το 4ο Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας

Συμμετοχή της ΕΛΣΑΛ με την εκδήλωση-debate «Phillip Marlowe vs Hercule Poirot»

Το επιτυχημένο Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας υποδέχεται το κοινό για τέταρτη συνεχή χρονιά, με σκοπό την προώθηση ενός από τα δημοφιλέστερα λογοτεχνικά είδη στον κόσμο, της αστυνομικής λογοτεχνίας, και την ανάδειξη των Ελλήνων καλλιτεχνών-συγγραφέων, καθώς και των υπόλοιπων καλλιτεχνών που συνεργάζονται για την προώθηση του.

Η έναρξη της μεγάλης γιορτής της Αστυνομικής Λογοτεχνίας, θα γίνει την Τετάρτη 3 Μαΐου, στον χώρο του Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών με το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής και θέμα «Μαντεύω τον ένοχο», ενώ η παρουσίαση του νέου βιβλίου του πολυμεταφρασμένου συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη την Πέμπτη 25 Μαΐου, θα σηματοδοτήσει τη λήξη των εκδηλώσεων.

Συνεχίζεται...

Ευρωπαϊκές αφηγήσεις του εγκλήματος: Οι τροπικότητες της αστυνομικής λογοτεχνίας

Ευρωπαϊκές αφηγήσεις του εγκλήματος: Οι τροπικότητες της αστυνομικής λογοτεχνίας

Είκοσι κείμενα Ελλήνων και ξένων ερευνητών από διάφορα επιστημονικά πεδία, οι οποίοι διερευνούν ζητήματα συγκρότησης και μετασχηματισμού της ευρωπαϊκής ταυτότητας μέσα από ποικίλες ευρωπαϊκές αφηγήσεις του εγκλήματος σε όλες τις δημοφιλείς και καλλιτεχνικές εκφράσεις, περιλαμβάνει ο συλλογικός τόμος «Ευρωπαϊκές αφηγήσεις του εγκλήματος» που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Συνεχίζεται...

Εκδήλωση - συζήτηση: Το Αστυνομικό Μυθιστόρημα στην Ελληνική Πεζογραφία

Εκδήλωση - συζήτηση: Το Αστυνομικό Μυθιστόρημα στην Ελληνική Πεζογραφία

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2023, ώρα 19.30, Κεντρική Βιβλιοθήκη Δήμου Βόλου

H Διεύθυνση Αρχείων, Μουσείων και Βιβλιοθηκών του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου, σε συνεργασία με την Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ) και το περιοδικό Αναγνώστης διοργανώνουν την Πέμπτη 23 Μαρτίου 2023, ώρα 19.30, στο χώρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης Δήμου Βόλου (Μικρασιατών 81, κτήριο Σπίρερ) συζήτηση με θέμα «Το αστυνομικό μυθιστόρημα στην ελληνική πεζογραφία» και καλεσμένους τους Ανδρέα Αποστολίδη, Βαγγέλη Χατζηβασιλείου και Γιάννη Μπασκόζο.

Συνεχίζεται...

Loving Highsmith: Ντοκιμαντέρ για την «άγνωστη» ζωή της Πατρίσια Χάισμιθ

Loving Highsmith: Ντοκιμαντέρ για την «άγνωστη» ζωή της Πατρίσια Χάισμιθ

Νέο φως στη ζωή και το έργο της διάσημης συγγραφέως Πατρίσια Χάισμιθ (Patricia Highsmith) μέσα από τα γραπτά και τις αφηγήσεις για την οικογένεια και την ερωτική της ζωή, ρίχνει το ντοκιμαντέρ «Loving Highsmith» σε σκηνοθεσία Eva Vitija (83’ | 2022 | Ελβετία, Γερμανία), που παρουσιάζει το CineDoc.

Συνεχίζεται...


 της Αθηνάς Κακούρη

Ἡ μεγάλη φυσιογνωμία τοῦ ἀστυνομικοῦ ἀφηγήματος στόν τόπο μας ὑπῆρξε, βεβαίως, ὁ Γιάννης Μαρῆς. Εἶναι ὁ πρῶτος πού ἔγραψε ὄχι μιά ἤ δυό ἱστορίες ἐγκλημάτων ἀλλά δεκάδες, ὅλες μέ φυσικό περίγυρο τήν Ἑλλάδα, ὅλες μέ πρωταγωνιστάς ρωμηούς, καί ὅλες μέσα στό σύγχρονό του κοινωνικό περιβάλλον. Μέ τά βιβλία του ψυχαγωγήθηκαν δεκάδες χιλιάδες ἀναγνῶστες. Καί –διασκεδαστική λεπτομέρεια– καθώς τό ὕφος του ἦταν ἁπλό, ἡ πλοκή γρήγορη, τό λεξιλόγιο ἐπαρκές ἀλλά ὄχι περίτεχνο καί οἱ χῶροι γνωστοί, ἀπό τά βιβλία του διδάχθηκαν ἑλληνικά ὅλοι οἱ ξένοι φοιτηταί τῆς ἀρχαιολογίας στήν Ἀθήνα τότε!

Τό τότε εἶναι χοντρικά ἡ τρίτη εἰκοσιπενταετία τοῦ περασμένου αἰῶνος. Σ’ ἐκείνη τήν προϊστορική ἐποχή πρωτοδημοσίευσα κι ἐγώ ἀστυνομικά διηγήματα, καί ἑπομένως θά ἔπρεπε νά εἶμαι εἰς θέσιν νά περιγράψω μέ στοιχεῖα καί μέ προσωπικές ἐμπειρίες τήν γενική περιφρόνηση πρός τό εἶδος, πού ἐπικρατοῦσε τότε. Κι ὅμως! Ἐγώ τότε δέν τήν συνάντησα καθόλου. Λογῆς λογῆς κόσμος διάβαζε τόν Ταχυδρόμο, ὅπου δημοσιεύονταν διηγήματά μου, ἀλλά κανένας –οὔτε ἐργάτης λιμένος στήν Πάτρα, ὅπου ἐργαζόμουν σέ ναυτικό πρακτορεῖο, οὔτε φίλος ἀπό τήν Λέσχη ὅπου ἔπαιζα σκάκι, οὔτε ἡλικιωμένη κυρία φίλη τῆς οἰκογένειας–, κανένας δέν μέ κοίταξε ἐπιτιμητικά ἐπειδή ἔγραφα ἀστυνομικά. Ἔχω λοιπόν τήν ὑποψία πώς ἡ στάση αὐτή δημιουργήθηκε ἀργότερα, διότι μετά τρεῖς δεκαετίες τήν συνάντησα πράγματι, στήν δεκαετία 1990, καί μάλιστα μέ δυό διαφορετικές ὄψεις: ἡ μιά ἦταν θαυμασμός γιά τό ἀνοιχτό μυαλό τοῦ Γιώργου Π. Σαββίδη «πού δημοσίεψε ἀκόμη καί ἀστυνομικά στόν Ταχυδρόμο» καί ἡ ἄλλη ἦταν ὁ καταλογισμός εἰς βάρος μου τοῦ γεγονότος ὅτι εἶχα γράψει αὐτό τό εἶδος, κι ἔτσι εἶχα μουτζουρώσει τό λογοτεχνικό μου μητρῶο ἀνεπανόρθωτα.

Δέν ξέρω ἀπό ποῦ μᾶς ἦρθε αὐτή ἡ ἀπαξιωτική ἀντίληψη γιά τό ἀστυνομικό, καί δέν εἶμαι σέ θέση νά ἀναλύσω τό φαινόμενο. Ἡ προϊστορική ἐκείνη ἐποχή ὅμως μοῦ ἔχει ἀφήσει μερικές ἔντονες ἀναμνήσεις πού ἔχουν, νομίζω, κάποιο γενικό ἐνδιαφέρον.

Ἕνα εἶναι τό χαμηλότατο ἐπίπεδο τῆς βίας στά 1964, ’65, ’66. Τίς χρονιές ἐκεῖνες ὁ Ταχυδρόμος μοῦ εἶχε ἀναθέσει νά κάνω στό τέλος τοῦ χρόνου μιά ἐτήσια ἀνασκόπηση τοῦ ἐγκλήματος. Φυλλογύριζα λοιπόν ὅλες τίς ἐφημερίδες καί σημείωνα τίς σχετικές εἰδήσεις, προκειμένου νά γράψω ἕνα μεγαλούτσικο ἄρθρο. Ξέρω, ἑπομένως, μετά βεβαιότητος ὅτι οἱ φόνοι κάθε χρόνο δέν ξεπερνοῦσαν τούς δέκα, καί ἦταν κατά κανόνα εἴτε «διά λόγους τιμῆς» εἴτε «δι’ ἀσήμαντον ἀφορμήν», δηλαδή καυγάς στό χωράφι γιά ἕνα κούρβουλο.

Συγκρίνοντας μέ τά σημερινά νούμερα, τί συμπεράσματα ἔχουμε νά βγάλουμε; Μαῦρα κι ἄραχλα, ναί, τό ἐπίπεδο τῆς βίας εἶναι πολλαπλάσιο. Ἔχουμε ὅμως κάμει καί μιά σημαντική πρόοδο: Κανένας πλέον δέν σκοτώνει διά λόγους τιμῆς. Εὐτυχῶς ἀποδεσμεύσαμε τήν τιμή τοῦ ἄρρενος ἀπό τίς αἰσθηματικές ἐπιδόσεις τῶν θηλέων τῆς οἰκογένειας. Καί εὖγε μας!

Τό ἄλλο εἶναι ἕνα ἐπεισοδιάκι ὅταν, μέ τήν ἐπιβολή τῆς Χούντας, ἀνέλαβε τήν διεύθυνση τοῦ περιοδικοῦ Ταχυδρόμος ὁ ἔμπειρος καί χαλκέντερος δημοσιογράφος Γεώργιος Ροῦσσος. Ἦταν μικροσκοπικός, μαυριδερός, ἀεικίνητος, νευρικός, κάπνιζε ὀγδόντα μέ ἑκατό τσιγάρα τήν ἡμέρα καί ἔπινε ἀπανωτά ἄλλους τόσους καφέδες. Ὁ Γεώργιος Ροῦσσος γύρισε τά μέσα ἔξω στό περιοδικό καί –ἀλοίμονο!– τοῦ διπλασίασε τήν κυκλοφορία, ἀπόδειξη ὅτι γνώριζε καλά τό τί πουλάει. Κατά τήν ἄποψή του τά ἀστυνομικά γιά νά πουλᾶνε ἔπρεπε νά ἔχουν ὀνόματα συγγραφέων πού νά ἀγγλοφέρνουν καί νά διαδραματίζονται στήν Ἀγγλία, ποτέ στήν Ἑλλάδα. «Δέν ἔχουμε ἐμεῖς ἐδῶ ὁμίχλες, κυρία Κακούρη!» μέ πληροφόρησε συνοδεύοντας ἔτσι τήν ἐντολή του νά γράψω γιά τό περιοδικό ἀστυνομικά διηγήματα μέ ἀνάλογες προδιαγραφές, καί δέν νομίζω πώς μέ συμπάθησε πολύ ὅταν τοῦ εἶπα πώς δέν ἤξερα τήν Ἀγγλία καί δέν μποροῦσα νά γράφω γιά πράγματα πού δέν ξέρω.

Ο Γιάννης Μαρής στο γραφείο του.

Γι’ αὐτό τό τελευταῖο μοῦ εἶχε δώσει πρίν ἀπό λίγα χρόνια ἕνα ἐξαιρετικό μάθημα ὁ Γιάννης Μαρῆς. Θά εἶχα δημοσιεύσει καμμιά δεκαριά διηγήματα, μέ ἥρωα τόν ἐπιθεωρητή Γεράκη, ὅταν, ἕνα πρωί, ἔλαβα ἕνα τηλεφώνημα. Μιά εὐγενική φωνή μοῦ εἶπε πώς λέγεται Γιάννης Μαρῆς, καί συνέχισε μέ καλά καί ἐνθαρρυντικά λόγια γιά τά γραψίματά μου, καί, τέλος, πολύ ἤπια, μοῦ πρόσθεσε: «Ἀλλά ξέρετε, ἐμεῖς στήν Ἑλληνική Ἀστυνομία δέν ἔχουμε Ἐπιθεωρητάς. Οἱ δικοί μας οἱ βαθμοί εἶναι ἄλλοι καί ἴσως θά ἔπρεπε…»

Θά ἔπρεπε –ἀφοῦ ἤθελα νά ἀσχοληθῶ μέ τήν ἀστυνομία–, θά ἔπρεπε νά ἀσχοληθῶ νά μάθω τά στοιχειώδη τουλάχιστον γι’ αὐτήν. Δέν τό εἶπε ἔτσι, ὠμά, ἀλλά αὐτό ἦταν τό μάθημα πού μοῦ ἔδωσε καί δέν τό ξεχνάω παρά τίς δεκαετίες πού πέρασαν: Ἡ ἀκρίβεια, ἡ ἐνδελεχής τεκμηρίωση εἶναι ἀπό τά ἀπαραίτητα γιά μιά καλή ἀστυνομική ἱστορία.

Καί γιά νά μήν νομίσει κανείς πώς ὁ Γιάννης Μαρῆς μοῦ εἶχε κάμει ἐκεῖνο τό τηλεφώνημα ἀπό κάποιο αἴσθημα ἐκνευρισμοῦ πρός τήν ἀνήξερη πού αἰφνιδίως ἐμφανιζόταν μέ τόση αἴγλη στόν Ταχυδρόμο μέ ὁλοσέλιδα εἰκονογραφημένα ἀπό τόν Μπόστ, πρέπει νά πῶ καί τοῦτο: Σέ ἄλλο συγκρότημα ἐργαζόμουν ἐγώ καί σέ ἄλλο ἐκεῖνος, ἀλλά τήν πρώτη συνέντευξη πού ἔδωσα ποτέ ἐκεῖνος τήν ὀργάνωσε, στέλνοντάς μου ἕναν ρεπόρτερ τῆς Ἀπογευματινῆς, ὅπου καί τήν δημοσίευσε.

Δέν ξέρω ἄν ἐκείνη τήν στιγμή ἐξετίμησα ὅσο θά ἔπρεπε αὐτήν τήν χειρονομία του, ἀλλά συχνά ἔκτοτε ἔχω σκεφτεῖ τό παράδειγμα πού μοῦ ἔδωσε: τῆς ἀνοιχτῆς καρδιᾶς, δηλαδή, καί τῆς προθυμίας νά χαρεῖς, νά προωθήσεις ἀκόμη, τήν ἐπιτυχία ἑνός ἄλλου.

Ετικέτες: Αθηνά Κακούρη

  • Αρχική
  • Η Λέσχη
    • Καλωσόρισμα στην Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • 10 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΣΑΛ 2010-2020
    • Τα μέλη μας
    • Γιατί γράφω "αστυνομικά"
    • Τα βιβλία της Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • Έγραψαν για τη Λέσχη
    • Καταστατικό
    • Προϋποθέσεις εγγραφής νέων μελών
  • Νέα
    • Τα νέα μας
    • Άλλες δραστηριότητες των μελών
  • Αναγνωστήριο
    • 100 Λέξεις
    • Ιστορίες Εγκλεισμού
    • Διηγήματα
  • Βιβλιογραφία
    • 2020 - 2029
    • 2010 - 2019
    • 2000 - 2009
    • 1990 - 1999
    • 1980 - 1989
    • 1970 - 1979
    • 1960 - 1969
    • 1950 - 1959
    • 1940 - 1949
    • 1930 - 1939
    • 1920 - 1929
  • ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΉ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ
    • Ξένη αστυνομική λογοτεχνία
    • Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία
    • Ειδικά θέματα
    • Φάκελος: Γιάννης Μαρής
    • Μικρές Ιστορίες για Συγγραφείς και Βιβλία
    • Από το Χαρτί στην Οθόνη
  • Φωτογραφίες
  • Επικοινωνία