Ένας νευρωτικός πιονέρος

του Άντυ Βρόσγου

Η ιστορία της λογοτεχνίας είναι γεμάτη ξεχασμένους «ήρωες».

Ένας τέτοιος υπήρξε ο Αμερικανός  Carroll John Daly. Δέκα μήνες προτού ο θεωρούμενος πατριάρχης του είδους, Dashiel Hammett κυκλοφορήσει το Arson Plus (1η Οκτωβρίου 1923) στο θρυλικό Black Mask, ο πιονέρος Daly εκδίδει το False Burton Combs (Δεκέμβριος 1922) με ήρωα έναν σκληρό τύπο, το όνομα του οποίου δεν αναφέρεται πουθενά, ενώ στις 15 Μαΐου 1923 δημοσιεύεται το Three-Gun Terry, με το οποίο εισάγει τον Terry Mack, έναν σκληροτράχηλο ιδιωτικό ντετέκτιβ και κόβει πρώτος το νήμα, βάζοντας παράλληλα και τον θεμέλιο λίθο για την δημιουργία ενός ξεχωριστού υποείδους του crime fiction, που ονομάστηκε hard boiled. Το έγκλημα μεταφερόταν πλέον από τα αρχοντικά και τις επαύλεις της επαρχίας, στον φυσικό του χώρο, τον σκοτεινό κόσμο των μεγαλουπόλεων.

Δύο μόλις εβδομάδες αργότερα, στο τεύχος της 1ης Ιουνίου του 1923 της Μαύρης Μάσκας, ο Daly εμφανίζει τον πιο διαχρονικό του χαρακτήρα, τον Race Williams, ιδιωτικό ερευνητή, σε ένα διήγημα με τίτλο «The knights of the open palm», στο οποίο o Race έρχεται αντιμέτωπος με την Κου Κλουξ Κλαν. Ο Χάμετ, ο ορισμός του λιτού συγγραφέα, ο άνθρωπος των Πίνκερτον, θα εξελίξει το εύρημα του «ανώνυμου» ήρωα με την πρωτοπρόσωπη αφήγηση, εμφανίζοντας τον «ακατονόμαστο» Κοντινένταλ Οπ και θα απογειώσει το είδος εν γένει (μαζί με τους Τσάντλερ και Καίην), όμως δεν ήταν ο πρώτος. Η σπουδαιότητα πάντως του Carroll John Daly φαίνεται και από το γεγονός ότι για μια εποχή κατατασσόταν υψηλότερα σε δημοφιλία, πάνω από τεράστια ονόματα, όπως ο Χάμετ και ο Ερλ Στάνλευ Γκάρντνερ.

 

Και για να μην υπάρχει αμφιβολία για το τι και πως έγραφε, ας «ακούσουμε» λίγο τον Τέρρυ Μακ:

«Έχω ένα μικρό γραφείο που στην πόρτα γράφει Τέρρυ Μακ, ιδιωτικός ερευνητής, το οποίο σημαίνει ό,τι γουστάρει ο καθένας να σκεφτεί ότι σημαίνει. Δεν είμαι απατεώνας και δεν είμαι μαλάκας -παίζω το παιχνίδι στα ίσα αλλά με τον δικό μου τρόπο. Βρίσκομαι στο κέντρο ενός τριγώνου- μεταξύ του απατεώνα, της αστυνομίας και του θύματος. Η αστυνομία με έχει βάλει στο μάτι εδώ και κάμποσο καιρό, μόνο στο μάτι όμως, ποτέ στο χέρι, δεν παίρνουν καθόλου χαμπάρι τι κάνω. Οι απατεώνες λοιπόν, κάποιοι μπαίνουν στο νόημα και κάποιοι όχι, οι περισσότεροι όμως δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται, μέχρι να τους περάσω τα αγκίστρια. Μερικές φορές με πυροβολούν, αλλά αυτό δεν είναι μονόπλευρη υπόθεση».

«Όταν πρόκειται για πιστολίδι, δεν χρειάζεται να χάνω χρόνο καθαρίζοντας το όπλο μου».

Λέγεται ότι ο Daly ήταν νευρωτικός, αγοραφοβικός και τρομοκρατούνταν από τους οδοντιάτρους. Επηρέασε ωστόσο πολλούς συγγραφείς και αρκετοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να μιμηθούν την τεχνική του.

Κατά τον σπουδαίο Μίκυ Σπιλαίην, δημιουργό του Μάικ Χάμερ και μεγάλο θαυμαστή του Daly καθώς ο τελευταίος, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, ήταν η κύρια αιτία που ασχολήθηκε με το crime fiction: «Ο Μάικ και ο Ρέις Γουίλιαμς των μέσων της δεκαετίας του ’30, θα μπορούσαν να ήταν δίδυμοι».

Κατά τον Daly: «Εγώ είμαι άφραγκος και ο τύπος (Σπιλαίην) πλουτίζει γράφοντας για τον ντετέκτιβ μου».

* Όλες οι ιστορίες του Carroll John Daly περιλαμβάνονται, μαζί με άλλα ιερά τέρατα, στον τεραστίων διαστάσεων τόμο, The Big book of Pulps, σε αγγλική μόνο έκδοση που είναι διαθέσιμη στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία. Το False Burton Combs διατίθεται ελεύθερα εδώ.

* Δημοσιεύτηκε στο site Fractal, στις 2 Μαρτίου 2022.