 |
 |
Στους δύσκολους καιρούς όπου καθένας κλείνεται στον εαυτό του και τα προσωπικά του προβλήματα, η λογοτεχνία, οι τέχνες, γενικά ο πολιτισμός και οι δημιουργοί τους, απαξιώνονται.
Η σύντομη παρέμβαση μου αφορά την σύγχρονη ελληνική αστυνομική λογοτεχνία γενικότερα, ένα παρεξηγημένο είδος σε μεγάλο βαθμό, ακόμη και σήμερα που η κυκλοφορία ελληνικών αστυνομικών έργων αυξάνει εντυπωσιακά.
Πτυχιακή εργασία της Δήμητρας Τσομπάνη και του Χρυσοβαλάντη Θεοδωρίδη στο Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας του Αλεξάνδρειου Εκπαιδευτικού Τεχνολογικού Ιδρύματος Θεσσαλονίκης, με θέμα:
Η πορεία του ελληνικού αστυνομικού μυθιστορήματος και τα βασικά στοιχεία του είδους αυτού (2014)
Διαβάστε όλη την εργασία, εδώ.
Την περίοδο του Εμφυλίου, οι εφημερίδες και τα περιοδικά εξακολουθούσαν να δημοσιεύουν αστυνομικά διηγήματα, καθώς και μυθιστορήματα ξένων συγγραφέων σε συνέχειες, όπως συνέβαινε και στη διάρκεια της Κατοχής. Το 1948, κι ενώ κυκλοφορούσε η Μάσκα που είχε εκδοθεί πριν από τον πόλεμο, η εφημερίδα Οι καιροί δημοσίευε σε συνέχειες το μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι Η ώρα του εγκλήματος, ενώ το περιοδικό Θησαυρός το Οι δέκα μελλοθάνατοι πάλι της Κρίστι· το 1949 δημοσίευε Το μυστήριο των 12 Κινέζων και το Οι άνθρωποι του αίματος του Τζέιμς Τσέιζ.
Σπεύδω από την αρχή να προειδοποιήσω τους παριστάμενους: Για κανέναν λόγο δεν πρέπει ποτέ να βρεθείτε σ’ ένα κλειδωμένο δωμάτιο μόνοι σας με τον Νεοκλή Γαλανόπουλο, όσο κι αν ξεγελά το γλυκό, χαριτωμένο και σχεδόν μόνιμα χαμογελαστό (έστω και με… σαρδόνιο τρόπο) πρόσωπό του. Εκτός αν έχετε… δολοφονική διάθεση ή κρατάτε με απόλυτη ασφάλεια το κλειδί του δωματίου στο χέρι σας. Θα εξηγήσω στη συνέχεια τί εννοώ…
Γιάννης ΜαρήςΤο Έγκλημα στο Κολωνάκι του Γιάννη Μαρή που δημοσιεύτηκε το καλοκαίρι του 1953 στο περιοδικό Οικογένεια ήταν η αρχή ενός λογοτεχνικού και ραδιοφωνικού ρεύματος που διήρκεσε είκοσι χρόνια και κάτι, μέχρι την πτώση της δικτατορίας. Τα αθηναϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα του Μαρή που δημοσιεύονταν στις εφημερίδες και τα περιοδικά είχαν καλή ανταπόκριση στο κοινό με αποτέλεσμα την εμφάνιση κι άλλων συγγραφέων που υπηρετούσαν το είδος. Επίσης, τα αστυνομικά αναγνώσματα, ελληνικά και ξένα, επηρέασαν σε μικρότερο βαθμό και το θέατρο, ο Μαρής όμως δεν έγραψε θεατρικά αστυνομικά έργα, αλλά μόνο δύο κωμωδίες που παίχτηκαν χωρίς επιτυχία.
