Λύκαρης Ιερώνυμος

Ο Ιερώνυμος Λύκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατά καιρούς έκανε διάφορες σχετικές και άσχετες με τη συγγραφή δουλειές. Πρωτοεμφανίστηκε στην αστυνομική λογοτεχνία στον δεύτερο τόμο των Ελληνικών εγκλημάτων (2008) με το διήγημα «Κανένα έλεος για τους καλύτερούς μας φίλους». Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, Το ρομάντζο των καθαρμάτων. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα  Μαύρα κουφέτα (2013), Η ζήλια είναι μαχαιριά (2014), Άπληστε κόσμε, κάλπικε (2015), Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις (2017),  Η εκδίκηση του «Ναζωραίου» (2019) και Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του; (2021). Το 2022 εκδόθηκε το graphic novel Πάσα Θανάτου, (σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Τσαούση) και το 2023 το ερευνητικό έργο του για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, Πολυτεχνείο 1973, Το αίμα το αδικαίωτο ποτέ δεν ησυχάζει, στο οποίο ανασυστήνεται ανά ημέρα και ώρα η καταστολή της, μέσα από δικαστικές καταθέσεις και αστυνομικά ντοκουμέντα για τους νεκρούς και τους τραυματίες της εξέγερσης. Την ίδια χρονιά συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Σταύρο Στάγκο ως ερευνητής σύμβουλος για το ντοκιμαντέρ Εμείς, όχι εγώ, το οποίο ζωντανεύει το πνεύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μέσα από προσωπικές μαρτυρίες και ντοκουμέντα.