Το αγαπημένο αστυνομικό του Λούντβιχ Βιτγκενστάιν
Το 1942 όταν επισκέφθηκε τον Λούντβιχ Βιτγκενστάιν στο δωμάτιό του ένας νεαρός συνάδελφός του, έμεινε έκπληκτος βλέποντας πως ήταν εντελώς γυμνό, πως δεν υπήρχε ούτε ένα βιβλίο φιλοσοφίας, αλλά μόνο στοίβες από τακτοποιημένα αστυνομικά περιοδικά. Το Street & Smith’s Detective Magazine ήταν το αγαπημένο του. Το 1948 ο Βιτγκενστάιν ζούσε απομονωμένος σε μια αγροικία στη δυτική ακτή της Ιρλανδίας. Έγραψε στο μαθητή του από το Καίημπριτζ Νόρμαν Μάλκολμ:
«Σ’ ευχαριστώ για τα αστυνομικά περιοδικά. Πριν φθάσουν, διάβασα μια αστυνομική ιστορία της Ντόροθυ Σέγιερς τόσο χάλια που μ’ έπιασε κατάθλιψη. Όταν ανοίγω ένα από τα περιοδικά σου, είναι σαν να βγαίνω από ένα κλειστό δωμάτιο στον καθαρό αέρα. Και μια που μιλάμε για αστυνομικά, θέλω μόλις έχεις ελεύθερο χρόνο να κάνεις μια έρευνα για μένα. Πριν δυό χρόνια διάβασα με μεγάλη απόλαυση μια αστυνομική ιστορία με τίτλο Rendezvous With Fear κάποιου Νόρμπερτ Ντέηβις…από τις εκατοντάδες που έχω διαβάσει μόνο δύο θα ονόμαζα εγώ πραγματικά καλές και του Ντέηβις είναι μια από αυτές. Θέλω να ρωτήσεις σε κάποιο βιβλιοπωλείο αν έχει γράψει και άλλες ιστορίες και τί είδους (είναι Αμερικανός)….Μπορεί να σου φανεί τρελό, αλλά ξαναδιάβασα πρόσφατα το βιβλίο του και μου άρεσε πάλι σε σημείο που θέλω να του γράψω και να τον ευχαριστήσω. Μη σου φαίνεται παλαβό, γιατί κι εγώ έτσι είμαι».
Το Rendezvous With Fear (έκδοση τσέπης) είχε αρχικό τίτλο The Mouse in the Mountain κι έτσι είναι γνωστό. Ο Νόρμπερτ Ντέηβις (1909 – 1949) έγραφε στη Μαύρη Μάσκα και υπάρχει φωτογραφία του με τον Ντάσιελ Χάμμετ μεταξύ των άλλων. Ήταν στην παρέα των pulp περιοδικών και του hardboiled. Αλλά μόνο ως προς το κοφτό στυλ γραφής του. Στο Ποντίκι στο βουνό (1942) εγκαινιάζει το κεντρικό δίδυμο των ηρώων του (θ’ ακολουθήσουν άλλα τρία βιβλία με τους ίδιους ήρωες που θα επανεκδοθούν ως τριλογία το 2016):
«Όταν ο Ντον και ο Κάρστερς διέσχισαν το δάπεδο με τα ροζ πλακάκια που ήταν το καμάρι του ξενοδοχείου Αζτέκα, οι θαμώνες του λόμπυ έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Ο Ντον δεν ήταν και τίποτα εδώ που τα λέμε, αλλά ο Κάρστερς εντυπωσίαζε πάντα και τώρα άφησε έναν αναστεναγμό γεμάτο ονειροπόληση, καθώς περίμενε όλος αξιοπρέπεια τον Ντον ν’ ανοίξει την γυάλινη πόρτα για να προπορευθεί στον εκτυφλωτικό μεξικάνικο ήλιο της ταράτσας».
Ο Κάρστερς είναι ένας τεράστιος Μολοσσός (Great Dane) και ο Ντον, ο ντετέκτιβ, ένας μικροκαμωμένος τύπος που δύσκολα τον παίρνεις στα σοβαρά και με πρώτη ευκαιρία δηλώνει πως είναι ντετέκτιβ, διότι συνήθως δεν τον πιστεύει κανείς από μόνος του. Το μεγάλο ατού του Ντον είναι ο πανέξυπνος, φλεγματικός Κάρστερς! Τα βιβλία του Ντέηβις διαθέτουν χιούμορ και εξαιρετικές περιγραφές. Δύσκολα διακρίνει όμως κανείς κάτι περισσότερο.
Αποτελεί πραγματικό αστυνομικό μυστήριο η σχέση του διάσημου Βιτγκενστάιν με τον αφανή Ντέηβις. Σίγουρα το λακωνικό, σαρκαστικό στυλ αφήγησης του Ντέηβις συνέβαλε στη γοητεία που άσκησε στον φιλόσοφο.
Υπάρχει όμως και ένα μαύρο νήμα που τους συνδέει. Ο Νόρμπερτ Ντέηβις αυτοκτόνησε το 1949 σε ηλικία σαράντα ετών, δίχως να λάβει ποτέ το ευχαριστήριο γράμμα του Βιτγκενστάιν, διότι ο μαθητής του αμέλησε το θέμα. Ο ίδιος ο Βιτγκενστάιν έζησε μια ζωή πνιγμένη στις αυτοκτονίες των τριών αδελφών του!