Ο Αμερικανός και ο Ρώσος Μποντ

Οι δύο «διάδοχοι» του Άγγλου Τζέημς Μποντ ήταν ο Αμερικανός Νικ Κάρτερ, πράκτορας Ν3 και ο Ρώσος συνταγματάρχης Μαξίμ Μαξίμοβιτς Ισάγιεφ, γνωστός ως Στήρλιτς. 

Τον Γενάρη του 1969, το μυθιστόρημα Δεκαεπτά στιγμές της άνοιξης του Γιούλιαν Σεμιόνοφ (1931 -1993), άρχισε να δημοσιεύεται στην Πράβδα και εκδόθηκε σε βιβλίο αργότερα μέσα στην ίδια χρονιά. Εξελίσσεται στο Βερολίνο του 1945, καθώς πλησιάζει ο Κόκκινος Στρατός, οι Ναζί αντιστέκονται λυσσασμένα και ο Μαξίμ Μαξίμοβιτς Ισάγιεφ εισέρχεται παράνομα στην πόλη για να υπονομεύσει την αντίστασή τους με το ψευδώνυμο Μαξ Όττο φον Στήρλιτς. Το βιβλίο αυτό καθιέρωσε τον «Στήρλιτς», που με τ’ όνομα αυτό έμεινε γνωστός ως ο Σοβιετικός Μποντ.

Το βιβλίο με προτροπή του αρχηγού της KGB Γιούρη Αντρόποφ έγινε μίνι σειρά το 1973 με τεράστια επιτυχία και τριάντα έως σαράντα εκατομμύρια τηλεθεατές σε κάθε προβολή του. Ο Στήρλιτς είναι ένας πιο «σοβαρός» χαρακτήρας από τον Μποντ, αλλά απολαμβάνει εξίσου κάθε πολυτέλεια που μπορεί να του παρουσιαστεί και να την εκμεταλλευθεί, απογειώνοντας τη δημοφιλία του στο Σοβιετικό κοινό. Έπαιξε σε δεκατέσσερα μυθιστορήματα με πρώτο το 1966 Δεν χρειάζεται διαβατήριο και τελευταίο το 1990, Απόγνωση.

Σήμερα περισσότερο τραβάει την προσοχή η ιστορία του ίδιου του Σεμιόνοφ. Πέθανε 15 Σεπτεμβρίου του 1993 στη Μόσχα και λέγεται ότι δηλητηριάστηκε από την KGB, καθώς ετοιμαζόταν να αποκαλύψει τη συνεργασία της με τον Πατριάρχη Αλέξιο. Να σημειώσουμε ότι ο πατέρας του Γιούλιαν Σεμιόνοφ ήταν ο ιδρυτής της εφημερίδας Ισβέστια, ο ίδιος είχε παντρευτεί το 1955 τη θετή κόρη του Σεργκέι Μιχαλκόφ (που έγραψε τον εθνικό ύμνο της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας σε τρεις εκδοχές του:1944, 1977, 2000), είχε παίξει στο Σολάρις του Ταρκόφσκι και έγινε πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών Συγγραφέων το 1986. Πριν δολοφονηθεί είχε αποκτήσει φιλικές σχέσεις με τον Πάκο Τάιμπο ΙΙ και τον Τζερόμ Τσάρυν.

Ο Νικ Κάρτερ είναι αναβίωση ενός παλιού ήρωα των pulp των αρχών του 20ου αιώνα. Επανήλθε το 1964 στο Τρέχα, κατάσκοπε, τρέχα, ως ο Nic Carter-Killmaster, σε μια σειρά περιπετειών ανά την υφήλιο. Οκτώ συγγραφείς έλαβαν μέρος στα είκοσι έξι χρόνια της παραγωγής τους: Michael Avallone, Valerie Moolman, Manning Lee Stokes, Dennis Lynds, Gayle Lynds, Robert J. Randisi, David Hagberg, and Martin Cruz Smith. Από το 1964 έως το 1990 εκδόθηκαν διακόσια εξήντα ένα μυθιστορήματα Nic Carter-Killmaster.

Ο Κάρτερ είναι ο πράκτορας Ν3 της AXE, μιας φανταστικής κατασκοπευτικής οργάνωσης της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Είναι πάνω από 1.80, λεπτός, γοητευτικός με κλασσικά χαρακτηριστικά και μυώδες σώμα. Έχει γκρίζα μάτια με ψυχρό, ατσάλινο δολοφονικό βλέμμα. Έχει για τατουάζ ένα γαλάζιο πέλεκι στο δεξί του μπράτσο κοντά στον αγκώνα. Κάνει γιόγκα τουλάχιστον ένα τέταρτο κάθε μέρα και διαθέτει τρομερή ευκολία στην εκμάθηση ξένων γλωσσών. Κατά καιρούς στα μυθιστορήματα έχει μιλήσει καντονέζικα, γαλλικά, γερμανικά, ελληνικά, ουγγαρέζικα, πορτογαλικά, ποτόνγκουα, ρωσικά, σανσκριτικά, ισπανικά και βιετναμέζικα. Γνωρίζει στοιχειωδώς αραβικά, γιαπωνέζικα, κορεάτικα, ρουμάνικα, σουαχίλι και τούρκικα.

Καθώς ο Κάρτερ στέλνεται από την υπηρεσία του σε όλο τον κόσμο, η σειρά Nic Carter-Killmaster, εγκαινιάζει ένα είδος κατασκοπευτικού τουρισμού, με συνοδοιπόρο τον Μάλκο Λίνγκε, ήρωα του Ζεράρ ντε Βιλλιέ (1929-2013) στη σειρά SAS με πάνω από διακόσια βιβλία κι αυτή.

Το είδος του κατασκοπευτικού τουρισμού των τριών τελευταίων δεκαετιών του 20ου αιώνα, επανέρχεται σήμερα με τον «αστυνομικό» τουρισμό της σειράς Akashi Books Noir Series, με τις θεματικές συλλογές αστυνομικών διηγημάτων ανά πόλη του κόσμου.