Η ανθολογία της Μαύρης Μάσκας
Το 2010, σε επιμέλεια Otto Pentzler, του ανθρώπου με τη μεγαλύτερη γνώση σήμερα του άπειρου αριθμού και της πλούσιας γκάμας των αστυνομικών ιστοριών, εκδόθηκε μια εκτενής ανθολογία με διηγήματα του περιοδικού Black Mask (The Black Lizard Big Book of Black Mask Stories: The Greatest Crime Fiction from the Legendary Magazine), η οποία περιλάμβανε επιπλέον και το Γεράκι της Μάλτας, όπως είχε δημοσιευθεί αρχικά σε συνέχειες στο περιοδικό.
Τυπικά, δεν ήταν η πρώτη τέτοια ανθολογία, είχαν προϋπάρξει άλλες τρεις. The Hard-Boiled Omnibus (1946), δεκαπέντε ιστορίες σε επιμέλεια του Joseph T. Shaw, του πλέον επιδραστικού διευθυντή του περιοδικού (1926-36). The Hard-Boiled Detective (1977), δεκατέσσερις ιστορίες σε επιμέλεια του Herbert Ruhm και επτά χρόνια αργότερα, The Black Mask Boys (1984) με οκτώ ιστορίες σε επιμέλεια William F. Nolan (βιογράφου του Ντ.Χάμμετ).
Η ανθολογία του Πέντζλερ περιλαμβάνει πενήντα τρεις ιστορίες ύστερα από εξαντλητική έρευνα στα αρχεία. Όπως σημειώνει ο ίδιος «φαίνεται πως υπάρχουν μόνο δύο πλήρεις συλλογές της Μαύρης Μάσκας. Η μία βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Κονγκρέσου και η άλλη στα χέρια ενός ιδιώτη».
Ο σημερινός ιδιοκτήτης του περιοδικού Keith Alan Deutsch γράφει στην εισαγωγή της ανθολογίας: «Είναι η καλύτερη ανθολογία με διηγήματα και μυθιστορήματα του περιοδικού μεταξύ 1920 και 1951. Και είναι σημαντικό γεγονός διότι η Μαύρη Μάσκα εισήγαγε το hardboiled και ένα καινούργιο στυλ αφήγησης στην αμερικανική λογοτεχνία. Η Γερτούδη Στάιν ανακήρυξε τον Χάμμετ και όχι τον Χέμινγουεϊ τον πρωτοπόρο της σύγχρονης αμερικανικής κοφτής λογοτεχνικής φράσης…Ο μεγαλύτερος στυλίστας του hardoiled στην ποιητική του εκδοχή, ο Ρέημοντ Τσάντλερ, έθεσε όχι μόνο για το Λος Άντζελες, αλλά γενικά τον πήχη για τη λογοτεχνική αφήγηση της πόλης στον 20ο αιώνα. … Ο Λούντβιχ Βίττκενσταϊν, ο μεγάλος φιλόσοφος, λάτρευε τις «σκληρές» αστυνομικές ιστορίες και σε αντίθεση με τη Γερτρούδη Στάιν, προτιμούσε τον απαράμιλλα σκωπτικό Νόρμπερτ Ντέηβις. Όταν στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν δύσκολο να βρεις στην Ευρώπη τις αστυνομικές ιστορίες των pulp περιοδικών, έγραψε: «Αν οι ΗΠΑ δεν φροντίσουν να μας δώσουν τα αστυνομικά περιοδικά, εμείς δεν θα τους δώσουμε φιλοσοφία και η Αμερική είναι που θα βγει στο τέλος χαμένη». ..Ακόμα και ο αυστηρός στις κρίσεις του Ρέημοντ Τσάντλερ ήταν ευνοϊκός απέναντι στον Νόρμαν Ντέηβις και στη δουλειά του στη Μαύρη Μάσκα…Περισσότερο από κάθε άλλο pulp περιοδικό, η Μαύρη Μάσκα αναγνωρίζεται σήμερα για την πολιτιστική συμβολή των γραπτών της».