Ο ήρωας του Γιάννη Μαρή σε νέες περιπέτειες

Την μέρα εκείνη ένιωθα κατηφής από το πρωί. Η βροχή που με μούσκεψε μέχρι το κόκαλο, δεν μπορούσε να ξεπλύνει την βρωμιά του κόσμου, το γκρίζο της πόλης και την εσωτερική μου μαυρίλα.. Άσε που δεν μπορούσα να καπνίσω περπατώντας. Φτάνοντας στο γραφείο μου, με άρπαξαν από τα μούτρα πριν προλάβω να τινάξω τα νερά από την καμπαρτίνα μου.

«Καλημέρα κύριε αστυνόμε»

«Καλημέρα παιδί μου»

«Έχουμε μια δολοφονία»

«Δολοφόνησαν τον πρωθυπουργό;»

«Όχι κύριε αστυνόμε»

«Κάποιον υπουργό;»

«Όχι κύριε αστ…»

«Κάποιον πολιτικό, τον Αρχηγό μας…, τον Πουλικάκο;»

«Όχι κύριε αστυνόμε…»

Μερικά μυστικά προτιμούν να παραμένουν ανείπωτα. Κουρνιάζουν στις σκιές των ματιών, βουτούν στα σκοτάδια της καρδιάς, σκαλίζουν απόμερες γωνιές του πίσω μέρους του μυαλού για να βρουν ασφαλές καταφύγιο.

Ορισμένα, τα πιο αδίστακτα, βυθίζουν τα κοκαλιάρικα δάχτυλα τους στην ψυχή, περιμένοντας εκεί γαντζωμένα έως ότου εκείνη να ξεκινήσει την μάταια αναζήτηση του «Δημιουργού» της, εγκαταλείποντας για πάντα την μοναδική στέγη που της προσφέρθηκε ποτέ, αλλά και τον μοναδικό φύλακα του μυστικού που δραπετεύει μαζί της.

Από τον Γιάννη Μαρή έως τους σύγχρονους Έλληνες αστυνομικούς συγγραφείς και από τον Γκράχαμ Γκρην έως τον Φίλιπ Κερρ και τον τηλεοπτικό «Πόλεμο του Φόιλ», η αστυνομική αφήγηση συχνά συνδιαλέγεται με το τραύμα του πολέμου. Το (ηθικό) ερώτημα παραμένει δραστικό: Τι νόημα έχει η (μυθοπλαστική) αναζήτηση του ενόχου ενός μεμονωμένου εγκλήματος, όταν η ανθρώπινη μοίρα διασχίζει το σφαγείο του πολέμου με χιλιάδες ή και εκατομμύρια θύματα;

Αυτό και άλλα παρόμοια θέματα θα βρεθούν στο επίκεντρο του α΄ κύκλου των εκδηλώσεων της ΕΛΣΑΛ με θέμα «Αστυνομική λογοτεχνία και πόλεμος», που θα πραγματοποιηθούν τον Ιούλιο σε Χανιά, Ρέθυμνο και Θεσσαλονίκη, με αφορμή τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία.

Είχα διαπράξει τον τέλειο φόνο. Το μόνο που έκανα ήταν να εξασφαλίσω για το θύμα μου τον μεγάλο πελάτη. Έναν πελάτη, ο οποίος θα τον έκανε να τρέχει να προλάβει προθεσμίες.  Είχα καταλάβει ότι θα ήταν εύκολο θύμα, αμέσως μόλις τον είδα. Ένας κοκκινοπρόσωπος φιλόδοξος άντρας που άφηνε τα δόντια του να πέφτουν και την πίεση να ανεβαίνει. 

Παρά τις ενοχλήσεις, το ραντεβού με τον γιατρό αγνοήθηκε.  Προτιμήθηκε έναmeeting. Σύντομα η καρδιά του τον πρόδωσε. Την είχε προδώσει όμως πρώτα αυτός. Κανείς δεν θα μπορούσε να με καταδικάσει για δολοφονία. Το θύμα είχε κάνει μόνο του τις επιλογές του.

 

Είκοσι κείμενα Ελλήνων και ξένων ερευνητών από διάφορα επιστημονικά πεδία, οι οποίοι διερευνούν ζητήματα συγκρότησης και μετασχηματισμού της ευρωπαϊκής ταυτότητας μέσα από ποικίλες ευρωπαϊκές αφηγήσεις του εγκλήματος σε όλες τις δημοφιλείς και καλλιτεχνικές εκφράσεις, περιλαμβάνει ο συλλογικός τόμος «Ευρωπαϊκές αφηγήσεις του εγκλήματος» που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Σημαντικές επιτυχίες καταγράφει η σύγχρονη ελληνική αστυνομική λογοτεχνία, καθώς περνά δυναμικά τα σύνορα της χώρας.

«Ήταν εύκολο να μην σκεφτώ το μέλλον μου. Δεν είχα ένα».
Τζέιμς Ελρόι

Στον τόπο του… εγκλήματος επιστρέφει για τρίτη χρονιά το Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας Crime Fiction Stories, που πραγματοποιείται στα Ιωάννινα από την Τρίτη 28 Μαΐου έως τη Δευτέρα 3 Ιουνίου, υπό την αιγίδα της ΕΛΣΑΛ.

Mε αφορμή την έκδοσή των Ημερολογίων και Σημειωματαρίων της Πατρίσια Χάισμιθ ταυτόχρονα σε Ευρώπη, Μ. Βρετανία και ΗΠΑ, στην 100ή επέτειο από τη γέννηση της συγγραφέως, το νέο τεύχος (#9, Δεκέμβριος 2021) του περιοδικού θεωρίας για την αστυνομική λογοτεχνία "πολάρ" αφιερώνει τον Φάκελλό του στη «μητέρα του Ρίπλεϋ» (και όχι μόνο).

Με εκτενές αφιέρωμα στη σύγχρονη ελληνική αστυνομική λογοτεχνία, κυκλοφορεί το 6ο τεύχος (Μάιος 2022) του ηλεκτρονικού περιοδικού για τη λογοτεχνία «Φρέαρ».

Στο αφιέρωμα, που υλοποιήθηκε με την επιμέλεια του Κώστα Θ. Καλφόπουλου, συμμετέχουν ο κριτικός λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου και 15 συγγραφείς, μεταξύ των οποίων τα μέλη της ΕΛΣΑΛ, Ανδρέας Αποστολίδης, Νεοκλής Γαλανόπουλος, Βασίλης Δανέλλης, Άννα Δάρδα-Ιορδανίδου, Τεύκρος Μιχαηλίδης, Γιάννης Πανούσης, Γιάννης Ράγκος, Φίλιππος Φιλίππου και Βίκυ Χασάνδρα.

Με το καλοκαίρι να έχει «εφορμήσει» πλέον για τα καλά, η ΕΛΣΑΛ προτείνει μερικά εξαιρετικά αστυνομικά μυθιστορήματα πρόσφατης «εσοδείας», γραμμένα από συγγραφείς-μέλη της, που ανταποκρίνονται σε κάθε λογοτεχνική προσδοκία και αναγνωστικό γούστο.

Στον Κώστα Θ. Καλφόπουλο, ιδρυτικό μέλος της ΕΛΣΑΛ, δημιουργό και αρχισυντάκτη του περιοδικού θεωρίας για την αστυνομική λογοτεχνία «πολάρ», που έφυγε από τη ζωή τον Ιούλιο του 2023, είναι αφιερωμένο το νέο τεύχος (#13) του περιοδικού που μόλις κυκλοφόρησε.

Μόλις πέρασα την Αγία Μαρίνα έκοψα ταχύτητα. Οδηγούσα προσεκτικά, πασχίζοντας να διακρίνω τη θαλαμηγό μέσα στο σκοτάδι. Την εντόπισα στ’ ανοιχτά ενός κολπίσκου. Κατέβηκα στην παραλία κι έβγαλα τα κιάλια. Οι συνένοχοί μου ήταν όλοι εκεί. Ο «Τολστόι», ο δικηγόρος - το «Χλωμό Τσεκούρι» - κι η «Θεία Όλγα», αυθεντία στο ξέπλυμα. Έβγαλα το πιστόλι. Δεν έπρεπε ν’ αστοχήσω. Ετοιμάστηκα ψύχραιμα και πυροβόλησα. Διάνα!

Την επομένη, η υπαστυνόμος Πετροπούλου, ειδοποιημένη από τους παραθεριστές - ήταν ακόμα αρχές Σεπτέμβρη - έφτασε αμέσως. Σήκωσε το σεντόνι, εξέτασε το πτώμα, έδειξε στον βοηθό της τη θέση του χεριού, τα αίματα, τα κολλημένα μαλλιά. «Αυτοκτονία!» αποφάνθηκε. Η θαλαμηγός ήταν άφαντη.

Δε ξέρω αν έτσι θα γίνουν τα πράγματα. Πάντως εγώ έτσι τα σχεδίασα.

Η φράση της Άγκαθα Κρίστι «Λίγοι από εμάς είμαστε αυτό που δείχνουμε» προσκαλεί τους Γιαννιώτες στο Φεστιβάλ Αστυνομικού Μυθιστορήματος και όχι μόνο, που διοργανώνεται για δεύτερη χρονιά υπό την αιγίδα της ΕΛΣΑΛ, από τις 20 Ιουνίου και για μια εβδομάδα, με πλούσιες και... μυστηριώδεις εκδηλώσεις.

Υπό την αιγίδα της ΕΛΣΑΛ και με τη συμμετοχή των μελών της Ανδρέα Αποστολίδη, Βασίλη Δανέλλη, Γιάννη Ράγκου και Βαγγέλη Γιαννίση πραγματοποιείται στα Ιωάννινα από τις 12 έως τις 24 Σεπτεμβρίου το 1ο Φεστιβάλ Αστυνομικού Μυθιστορήματος «Crime Fiction Stories».

Εφτά το απόγευμα. Το θυροτηλέφωνο χτύπησε. Το γνωστό μέντιουμ Κλεονίκη Π. ήξερε ποιος ήταν. Όπως άλλωστε ήξερε, πως το κουδούνι θα χτυπούσε στις εφτά. Ωστόσο ρώτησε: “Ποιος είναι;”. Ο επισκέπτης είπε το όνομά του κι εκείνη άνοιξε.

Κάθισαν. Πρόσφερε καφέ. (Οι άντρες της σήμανσης που βρήκαν αργότερα το πτώμα, είδαν στο τραπέζι δυο μισοάδεια φλυτζάνια και ένα τασάκι με αποτσίγαρα).

Τι συζήτησαν; Σε τι ύφος; Πότε ακριβώς και πώς διέκοψαν; Πολλοί ρωτούν: Αφού ήταν μέντιουμ, πώς δεν πρόβλεψε το θάνατό της; Η απάντηση είναι: Τον πρόβλεψε. Γι αυτό και δεν έκανε τίποτα για να τον αποφύγει.

Όταν κατάλαβε ότι ο επισκέπτης ήταν έτοιμος, έγειρε στον καναπέ, έβαλε το πρόσωπό της κάτω από το μαξιλάρι και του είπε: “Τώρα!”.