της Κωνσταντίνας Μόσχου

Σε  μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν, ανακαλύπτουμε ιστορίες που χάνονται στο βάθος του χρόνου, μύθους και θρύλους εποχών που ο άνθρωπος ήταν ικανός για κάθε βδελυρή πράξη. Ιστορίες με εγκλήματα και άλλες ενέργειες που παραβαίνουν τους ηθικούς κώδικες, υπάρχουν από την εποχή του πρώτου ανθρώπου, στη μυθολογία, στην ιστορία και στη λογοτεχνία. Από τον Κάιν ως τον Οιδίποδα, τους ανατολικούς λαούς, την Παλαιά Διαθήκη, τη Ρώμη, τον Μεσαίωνα, το Βυζάντιο, την Ιερά Εξέταση, τις επαναστάσεις και τους πολέμους, τους κατασκόπους και τους κοινούς εγκληματίες, τους ληστές της υπαίθρου από τον καιρό του Θησέα, και τον υπόκοσμο στις σκοτεινές μεγαλουπόλεις, άνθρωποι του περιθωρίου αλλά και άνθρωποι με πνευματικότητα διαπράττουν κατάπτυστες πράξεις.

της Άννας Δάρδα-Ιορδανίδου

Το άρθρο αυτό αποτελεί μια φιλολογική περιπλάνηση στις ιστορίες του Καρόλου Ντίκενς (1812-1870) που σχετίζονται με τις απαρχές του αστυνομικού μυθιστορήματος, του μυθιστορήματος, δηλαδή, που θεματοποιεί το έγκλημα και το περιγράφει από μια συγκεκριμένη οπτική. Την οπτική του ερευνητή. Αναφέρομαι στο κλασσικό αστυνομικό μυθιστόρημα, του οποίου τα δομικά στοιχεία είναι ο φόνος, η διερεύνηση και η διελεύκανση από κάποιον που αναλαμβάνει τον ρόλο του ερευνητή. Το ιδιότυπο αυτό μυθιστόρημα που χαρακτηρίζεται από την ανάστροφη αφήγηση  της ιστορίας αναδύθηκε ως είδος τον 19ο αιώνα μέσα από μια δεξαμενή ξέχειλη από προσμίξεις παλαιότερων και νεώτερων αφηγηματικών τύπων και  τάσεων του 18ου αλλά και του 19ου αιώνα.

του Κώστα Θ. Καλφόπουλου 

Αν «η Rue de Vaugirard είναι μία οδός τόσο μακρά, σαν μια πρόταση του Προυστ», όπως έγραφε ο Κουρτ Τουχόλσκι για το Παρίσι του Μεσοπολέμου, η Quai des Orfèvres, με ορμητήριο τον αριθμό 36, θα μπορούσε να μετονομαστεί κάλλιστα Rue Georges Simenon. Πρόκειται όμως για ένα άλλο boulevard of broken dreams στον λογοτεχνικό-μυθικό κόσμο και τη ζωή του επιθεωρητή Ζυλ Μαιγκρέ, διάσπαρτο από τα ίχνη του ήρωα του Βέλγου συγγραφέα, που για τον Αντρέ Ζιντ ήταν μάλλον ο σημαντικότερος της νεότερης γαλλικής λογοτεχνίας. Τη οδό Ζωρζ Σιμενόν περιδιαβαίνει κανείς μόνο «βοτανολογώντας την άσφαλτο», κατά τη μπενγιαμινική μέθοδο της περιπλάνησης στη μητρόπολη, μ’ άλλα λόγια, καθώς χάνεται κάποιος στον λαβύρινθο της γαλλικής πρωτεύουσας και της λογοτεχνίας, ακολουθώντας τα βήματα του επιθεωρητή στις έρευνες και τις μετακινήσεις του πρωτίστως στο Παρίσι και διαβάζοντας τα 75 μυθιστορήματα με πρωταγωνιστή τον Μαιγκρέ. 

του Γρηγόρη Αζαριάδη

Ο Γρ. Αζαριάδης αναλύει το "προφίλ", τις τάσεις και τους προβληματισμούς που επικρατούν το είδος που συχνά παραγνωρίζουμε. Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο ένθετο "Βιβλιοδρόμιο" της εφημερίδας "Τα Νέα" στις 26 Απριλίου 2019.