Ο άνθρωπος, το ανώτερο ον στο ζωικό βασίλειο, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας “κυνηγός” που αρέσκεται να κυνηγά με το πορτοφόλι του, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να αγοράζει κάθε είδους ζωική πρωτεΐνη προκειμένου να την αναδείξει σαν ένα ακόμη τρόπαιο ενός “γενναίου” θηρευτή. Μια τροφή, αποτέλεσμα συνεχούς βαναυσότητας, σκληρότητας και πόνου. Και οι “ιδιαίτερες” ορέξεις του, τον κάνουν να φαντάζει πανίσχυρος στον μικρό μάταιο τούτο κόσμο, χωρίς ωστόσο να διακρίνεται κάποιος ουσιαστικός στόχος στη δαιδαλώδη πορεία της ζωής του. Κάτι σαν μια επίκληση στην επίπλαστη πραγματικότητα, ωραιοποιώντας την εσωστρέφεια της εξωτερικά παραλλαγμένης δυστυχίας του. Μια οφθαλμαπάτη, εκατομμύρια καθημερινές κραυγές.

Ψάχνεις να βρεις γρήγορα το μολύβι, πολλές φορές με αδέξιους χειρισμούς, προκειμένου να μουτζουρώσεις το σημειωματάριό σου. Όμορφες μουτζούρες που αποκαλύπτουν τις σκέψεις σου, τη φαντασία σου, τους προβληματισμούς σου, τα σχέδιά σου. Κι σε όλα αυτά απουσιάζει η γομολάστιχα […]