1930, σ’ ένα μικρό ορεινό χωριό.

Η τραγική είδηση διαδόθηκε αστραπιαία.

Ο Φάνης  βρέθηκε άγρια μαχαιρωμένος στο σπίτι του. Η Χωροφυλακή θεώρησε ύποπτο  της δολοφονίας τον Κωστή, τον αδερφό της Ειρήνης.

 Ήταν γνωστό ότι η Ειρήνη είχε ερωτική σχέση με τον Φάνη. Και ενώ ο Φάνης είχε υποσχεθεί ότι θα την παντρευτεί, αυτός  αρραβωνιάστηκε την Μαρία. Από τότε ο αδερφός της Ειρήνης τον απειλούσε δημόσια ότι θα τον σκοτώσει. Και φαίνεται ότι το έκανε.

Ο Πέτρος ήταν ενθουσιασμένος. Είχε δολοφονήσει τον Φάνη ξεκαθαρίζοντας έτσι λογαριασμούς τους που δεν γνώριζε κανένας άλλος. Όμως, ο Κωστής θα πλήρωνε για μια δολοφονία που δεν διέπραξε. 

Φωτογραφία: © Άννα Ραπτέα

Μόλις πέρασα την Αγία Μαρίνα έκοψα ταχύτητα. Οδηγούσα προσεκτικά, πασχίζοντας να διακρίνω τη θαλαμηγό μέσα στο σκοτάδι. Την εντόπισα στ’ ανοιχτά ενός κολπίσκου. Κατέβηκα στην παραλία κι έβγαλα τα κιάλια. Οι συνένοχοί μου ήταν όλοι εκεί. Ο «Τολστόι», ο δικηγόρος - το «Χλωμό Τσεκούρι» - κι η «Θεία Όλγα», αυθεντία στο ξέπλυμα. Έβγαλα το πιστόλι. Δεν έπρεπε ν’ αστοχήσω. Ετοιμάστηκα ψύχραιμα και πυροβόλησα. Διάνα!

Την επομένη, η υπαστυνόμος Πετροπούλου, ειδοποιημένη από τους παραθεριστές - ήταν ακόμα αρχές Σεπτέμβρη - έφτασε αμέσως. Σήκωσε το σεντόνι, εξέτασε το πτώμα, έδειξε στον βοηθό της τη θέση του χεριού, τα αίματα, τα κολλημένα μαλλιά. «Αυτοκτονία!» αποφάνθηκε. Η θαλαμηγός ήταν άφαντη.

Δε ξέρω αν έτσι θα γίνουν τα πράγματα. Πάντως εγώ έτσι τα σχεδίασα.

Εφτά το απόγευμα. Το θυροτηλέφωνο χτύπησε. Το γνωστό μέντιουμ Κλεονίκη Π. ήξερε ποιος ήταν. Όπως άλλωστε ήξερε, πως το κουδούνι θα χτυπούσε στις εφτά. Ωστόσο ρώτησε: “Ποιος είναι;”. Ο επισκέπτης είπε το όνομά του κι εκείνη άνοιξε.

Κάθισαν. Πρόσφερε καφέ. (Οι άντρες της σήμανσης που βρήκαν αργότερα το πτώμα, είδαν στο τραπέζι δυο μισοάδεια φλυτζάνια και ένα τασάκι με αποτσίγαρα).

Τι συζήτησαν; Σε τι ύφος; Πότε ακριβώς και πώς διέκοψαν; Πολλοί ρωτούν: Αφού ήταν μέντιουμ, πώς δεν πρόβλεψε το θάνατό της; Η απάντηση είναι: Τον πρόβλεψε. Γι αυτό και δεν έκανε τίποτα για να τον αποφύγει.

Όταν κατάλαβε ότι ο επισκέπτης ήταν έτοιμος, έγειρε στον καναπέ, έβαλε το πρόσωπό της κάτω από το μαξιλάρι και του είπε: “Τώρα!”.