Παπαλυμπέρη Γεωργία

Για εμένα μια ιστορία – είτε είναι μυθιστόρημα είτε είναι διήγημα κτλ - είναι σαν ένα παζλ, όπου στο τελευταίο κομμάτι του αποκαλύπτεται ολοκληρωμένη η εικόνα του. Έτσι είναι και η γραφή, όταν η τελική λέξη γραφτεί «βλέπεις» την ιστορία με την ματιά της γνώσης.

Στο αστυνομικό μυθιστόρημα που εγώ αγαπώ, το τελευταίο κομμάτι του παζλ εμφανίζει το πρόσωπο του θύτη και αποκαλύπτεται, όλοι μπορούν να δουν την αληθινή υπόσταση του. Η τιμωρία του είναι ότι αυτό το παζλ δεν μπορεί να διαλυθεί, να κρυφτεί και να ξεχαστεί. Δεν γράφω όμως αστυνομικά μυθιστορήματα μόνο για την στιγμή της αποκάλυψης του δράστη, ούτε για την τιμωρία του, αλλά περισσότερο γιατί με γοητεύει η διαδρομή προς την αποκάλυψη, τα στοιχεία και ο τρόπος που κοινοποιούνται, το μυαλό του ανθρώπου ή ανθρώπων που συνδυάζει όλες τις πληροφορίες και ολοκληρώνει το παζλ.

Ποια είναι η Γεωργία Παπαλυμπέρη