Ο Φώντας Λάδης «αυτοβιογραφείται» στο «Μονόγραμμα» της ΕΡΤ2
Ποιητής, συγγραφέας (ιδρυτικό μέλος της ΕΛΣΑΛ), εκδότης, δημοσιογράφος, κι ωστόσο διακριτικός και χαμηλών τόνων διανοούμενος, που η ποίησή του ευτύχησε να μελοποιηθεί από όλους τους μεγάλους μας συνθέτες, αφού λειτούργησε σαν Μπρεχτικός φακός, μεγεθύνοντας τα πάθη και τις περιπέτειες του λαού μας, ο Φώντας Λάδης, μας συστήνεται στην ιστορική εκπομπή «Μονόγραμμα» της ΕΡΤ2, την προσεχή Δευτέρα 19 Ιουλίου 2021 και ώρα 20:00.
Γεννήθηκε στη Σπάρτη. Η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από τις συνεχείς μετακινήσεις-μεταθέσεις του πατέρα του στην Αθήνα και στην επαρχία.
Σε ηλικία 7-8 ετών μια αδενοπάθεια -συνήθης για την εποχή- τον καθηλώνει. Ωστόσο τον οδηγεί στην έκδοση χειρόγραφου περιοδικού. Το στέλνουν στον Ανεμοδουρά «πατέρα του Μικρού Ήρωα».
Στις δύο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου πηγαίνει στη Σχολή Χατζηδάκη, με υποτροφία. Μία αυτοδιοικούμενη σχολική κοινότητα, δημιούργημα γνωστών προοδευτικών εκπαιδευτικών, όπου φοίτησαν δεκάδες γνωστά -σήμερα- ονόματα της τέχνης, της επιστήμης και των γραμμάτων. Ο Φώντας Λάδης, αρχίζει να διακρίνεται στο γράψιμο.
Στο διάστημα 1958-60 ο πατέρας του μετακινείται στη Δράμα. Εκεί ως μαθητής, εκδίδει μία σειρά από μαθητικές εφημερίδες, γράφει τα πρώτα διηγήματα για τον τοπικό τύπο, ενώ στέλνει πάντα ανταποκρίσεις στα «Αθλητικά Χρονικά».
Επιστροφή στην Αθήνα, όπου φοιτά στην Πάντειο, ενώ εκδίδει με άλλους μια φιλολογική εφημερίδα στην Καλλιθέα και δουλεύει σαν πλασιέ βιβλίων. Η «Επιθεώρηση Τέχνης» του δημοσιεύει δύο φορές ποιήματα.
Εντάσσεται και οργανικά στην Αριστερά, το καλοκαίρι του 1963, ενώ αρχίζει να αναγνωρίζεται το ταλέντο του στην ποίηση.
Γνωρίζεται μέσω αρχικά του Λεοντή (που τον γνώρισε όταν υπηρετούσε ως στρατιώτης στον Άραξο) και με το Λοΐζο, τον Μάνο Ελευθερίου και πολλούς άλλους συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές. Όλοι μαζί δίνουν ζωή στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής, τον ΣΦΕΜ.
Γράφει στίχους. Το 1965 το πρώτο τραγούδι κυκλοφορεί σε δίσκο σε μουσική Μάνου Λοΐζου, το «Καράβια αλήτες».
Ακολουθεί τον Μίκη Θεοδωράκη στις περιοδείες και απαγγέλει στις συναυλίες ποιήματά του.
Δημοσιεύει τα πρώτα του ρεπορτάζ στο «Δρόμους της Ειρήνης» και με σύσταση του Μίμη Δεσποτίδη προσλαμβάνεται στην «Αυγή».
Σε ηλικία 23 ετών, το 1966 ο Φώντας Λάδης είχε γράψει μία σειρά τραγουδιών, πασίγνωστη πια, τα «Γράμματα από τη Γερμανία». Ο Μίκης Θεοδωράκης τη μελοποίησε αμέσως.
Μετά από πολλές περιπέτειες με τη λογοκρισία, τα τραγούδια αυτά θα κυκλοφορήσουν επίσημα το 1976 σε δυο διαφορετικές εκδόσεις με άλλους ερμηνευτές.
Την ίδια χρονιά γράφει «Τα τραγούδια μας» με το Μάνο Λοίζο και ερμηνευτή το Γιώργο Νταλάρα. Αμέσως μετά «Τα τραγούδια της Λευτεριάς» με το Θάνο Μικρούτσικο και ερμηνεύτρια τη Μαρία Δημητριάδη (1978).
Ακολουθεί μέχρι σήμερα μια πυρετώδης δραστηριότητα με ποιήματα, στίχους, δίσκους, βιβλία, σενάρια για το θέατρο, εκδόσεις («Τετράδιο», «Μνήμες», «Πύλη») και φυσικά δημοσιογραφία.
Όλα αυτά έχουν σημείο εκκίνησης το υπέροχο ανακατασκευασμένο νεοκλασικό οίκημα στον Κεραμεικό όπου στεγάζονται και οι εκδόσεις «Μνήμες».
Παραγωγός Γιώργος Σγουράκης, σκηνοθεσία Περικλής Κ. Ασπρούλιας, δημοσιογραφική επιμέλεια Ιωάννα Κολοβού, Αντώνης Εμιρζάς, φωτογραφία Μαίρη Γκόβα, ηχοληψία Λάμπρος Γόβατζης, μοντάζ Βαγγέλης Βασιλάκης, διεύθυνση παραγωγής Στέλιος Σγουράκης.