• Αρχική
  • Η Λέσχη
    • Καλωσόρισμα στην Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • Καταστατικό
    • Τα μέλη μας
    • Έγραψαν για τη Λέσχη
    • Τα βιβλία της Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • Προϋποθέσεις εγγραφής νέων μελών
  • Νέα
    • Τα νέα μας
    • Άλλες δραστηριότητες των μελών
  • Αναγνωστήριο
  • Βιβλιογραφία
    • 2010 - ...
    • 2000 - 2010
    • 1990 - 2000
    • 1980 - 1990
    • 1970 - 1980
    • 1960 - 1970
    • 1950 - 1960
    • 1940 - 1950
    • 1930 - 1940
    • 1920 - 1930
  • ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΉ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ
    • Ξένη αστυνομική λογοτεχνία
    • Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία
    • Ειδικά θέματα
    • Φάκελος: Γιάννης Μαρής
  • Φωτογραφίες
  • Επικοινωνία
  • Ελληνικά (Ελλάδα)
  • English (UK)
 

Πανούσης Γιάννης: "Οι κομματικοί επίγονοι"

Συντάχθηκε στις 04 Μαϊος 2015.

Όπως κάθε μικρό κόμμα, έτσι και το ΚΟΜ.ΠΙ.ΑΡ (Κόμμα Πιστών Αριστερών) είχε τα εσωτερικά του προβλήματα. Συσχετισμούς τους ονόμαζαν οι παλιές καραβάνες. Ο Πρόεδρος και το περιβάλλον του, συμπεριλαμβανομένου του Γραφείου Τύπου, οι έμπιστοι φίλοι του παρελθόντος, συγκρούονταν συχνά – πυκνά με τον Αντιπρόεδρο, τον εμφανιζόμενο ως αρχηγό της εσωτερικής αντιπολίτευσης.

Ο Γραμματέας προσπαθούσε να συγκρατήσει τους δύο- τρεις φιλόδοξους τάχα διανοούμενους αρχηγοκτόνους, ενώ τρεις – τέσσερις κρυφο-διπρόσωποι βουλευτές που άλλα έλεγαν και αλλού κοίταζαν, έψαχναν την ευκαιρία για να την «κάνουν».

Τον τελευταίο καιρό οι αιχμηρές δηλώσεις, οι δημόσιες αντιπαραθέσεις, οι φήμες περί συνωμοσιών είχαν κάνει το κλίμα εκρηκτικό.

Άλλωστε προείχαν τα εθνικά θέματα και κυρίως το κρίσιμο δίλημμα με ποια υπερδύναμη θα πάει η χώρα.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Γαλανόπουλος Nεοκλής: "Unfair Play"

Συντάχθηκε στις 12 Μαϊος 2014.

1

«Θα με σκοτώσουν!»

Τη φοβερή αυτή φράση διατυμπάνιζε το αλαφιασμένο ύφος που είχε ο Βασίλης Κανέλλης, καθώς στεκόταν σιωπηλός, με μια βαλιτσούλα στο χέρι, στο τέρμα ενός απόμερου και σκοτεινού, εκείνη την αφέγγαρη αυγουστιάτικη νύχτα, δρόμου των Αφιδνών, μπροστά σε μια φωταγωγημένη καγκελόπορτα· τη φράση την οποία είχε επαναλάβει κάμποσες φορές στην τελευταία τηλεφωνική συνομιλία του με τον παλιό του φίλο Γιάννη Φράγκο· τη φράση που λίγες ώρες αργότερα έμελλε, δυστυχώς, να βγει αληθινή, με τρόπο εντελώς ανεξήγητο!

«Σαν κυνηγημένο ελάφι!» σκέφτηκε ο Γιάννης βλέποντάς τον, αλλά την επόμενη στιγμή αντελήφθη ότι η παρομοίωση ήταν ατυχής.

«Έλα, Βασίλη, καλώς όρισες!» είπε, και του άνοιξε την αυλόπορτα και την αγκαλιά του.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Γαλανόπουλος Νεοκλής (Μετάφραση) - Μια διάλεξη για το άλικο Υπό Τζων Χ. Γουώτσον

Συντάχθηκε στις 11 Μαρτίου 2014.

Υπό δρος Τζων Χ. Γουώτσον, M.D.

galanopoulos 

 

Μετάφραση:

Νεοκλής Γαλανόπουλος* 

[Σημ. του μεταφραστή: Το κείμενο που ακολουθεί (πρωτότυπος τίτλος A Lecture On Scarlet) βρέθηκε πρόσφατα, σε χειρόγραφη μορφή, ανάμεσα σε προσωπικά έγγραφα του δρα Τζων Γουώτσον, του διάσημου βιογράφου τού ακόμη πιο διάσημου ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς. Από το περιεχόμενό του προκύπτει ότι το κείμενο είχε γραφτεί για το περιοδικό The Strand, που φιλοξενούσε τις ιστορίες του μεγάλου ντετέκτιβ, αλλά, για άγνωστους λόγους, δεν δημοσιεύθηκε ποτέ.] 

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Παπαλυμπέρη Γεωργία - Η στιγμή

Συντάχθηκε στις 14 Μαρτίου 2013.

tied2chairΗ καρδιά μου χτυπούσε δυνατά όταν είδα την πόρτα να ανοίγει απότομα. Έσφιγγα όλο και περισσότερο το σίδερο στα χέρια μου. Είχα οικογένεια, φίλους. Μια ζωή που με περίμενε να την απολαύσω. Δεν μπορούσα να αφεθώ έτσι. Δεν είχα παλέψει ποτέ για κάτι. Δεν χρειάστηκε… έως τώρα.

Άρχισα να τον χτυπάω μανιασμένα. Μια, δύο, τρεις. Σταμάτησα ανασαίνοντας βαριά. Τα χέρια και τα ρούχα μου είχαν γεμίσει με αίματα.

Κοίταξα μπροστά μου τον άντρα που έγινε δέκτης της οργής μου. Δεν είχε αντιδράσει. Δεν είχε παλέψει.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Δρακονταειδής Φίλιππος - Τοπίο με ποταμό και ακτή στο βάθος

Συντάχθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2012.

 

ceb1cebdcf84cf89cebdceafcebfcf85-ceb5ceb3cf8e-cf83cebacf8ccf84cf89cf83ceb1-cf84cebfcebd-cebaceb1ceb8ceb7ceb3ceb7cf84ceae-cebcceaccebb

1.

Μπα, μονολόγησα, ένας γρύλος ακούγεται.

Είχα ανοίξει το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς μου, ήταν Κυριακή. Ένας γρύλλος, σε ετούτη την πόλη! Φθινόπωρο, ο αέρας δροσερός, τι δουλειά έχει ένας γρύλος να ακούγεται, όλη η Φύση ησυχάζει.

Τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Ποιος να είναι τέτοια ώρα, αναρωτήθηκα, καλά-καλά δεν είχε ξημερώσει. Άφησα το τηλέφωνο να σκούζει. Έχω βαρεθεί να επαναλαμβάνω πως ετούτη η δουλειά με έχει μπουχτίσει: δεν θέλω άλλο, δεν γίνομαι σοφότερος, ξεχνάω και όσα έχω μάθει.

Τότε λοιπόν χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας. Βγήκα στη βεράντα και κατόπτευσα τον δρόμο: το τρακαρισμένο αυτοκίνητο της Υπηρεσίας ήταν σταθμευμένο στη γωνία.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Πανούσης Γιάννης: "Ο άγρυπνος ύπνος του Κάιν"

Συντάχθηκε στις 04 Μαϊος 2015.

Έμαθα από τις εφημερίδες τον θάνατό μου. Το διάβασα και δεν το πίστευα.

Ο δημοσιογράφος έλεγε, πως σύμφωνα με το ρεπορτάζ, με είχαν δολοφονήσει στο δρόμο δύο άγνωστοι που κρατούσαν καλάσνικωφ και με γάζωσαν με 20 σφαίρες.

Δεν ξέρω με ποιο τρόπο ο συντάκτης τις μέτρησε αφού τους κάλυκες τούς είχαν αρπάξει κάτι πιτσιρίκια, τα οποία έπαιζαν μπάλα στην πλατεία, είδαν το αιματηρό σκηνικό και χωρίς να φοβηθούν, μόλις οι δολοφόνοι μου απομακρύνθηκαν, έτρεξαν και τους πήραν για να βάλουν μέσα τις πολύχρωμες γκαζές τους.

Δεν θυμάμαι να πόνεσα, εκτός από ένα τσίμπημα πίσω από το αυτί. Ούτε κατάλαβα ότι πέθανα. Πεσμένος κάτω στο έδαφος, στη μέση του δρόμου, δίπλα μία λίμνη κόκκινη, εξακολουθούσα να βλέπω τα αυτοκίνητα να περνάνε πλάι μου με μεγάλη ταχύτητα και εγώ να προσπαθώ να μετακινήσω το σώμα μου για να μην το πατήσουν. Οι περαστικοί που έτρεξαν να δουν τί συνέβαινε με κοίταζαν έντρομοι ενώ, εγώ, νομίζω, δεν είμαι σίγουρος, ότι τους χαμογελούσα ηλίθια χωρίς απ’ ότι κατάλαβα να φαίνεται στο πρόσωπό μου.

Όλα τα παραπάνω τα έζησα ξανά όταν ξαπλωμένος στο θάλαμο του νοσοκομείου διάβασα στην εφημερίδα του πλαϊνού μου: «Δολοφονήθηκε γνωστός δικηγόρος, διάσημος από δίκες υπεράσπισης τρομοκρατών». Στο μέσον του κειμένου υπήρχε και μια πολυκαιρισμένη φωτογραφία που δεν μου θύμιζε τίποτα. Ίσως να ήταν από κάποιο αρχείο. Την επόμενη από το τρανζίστορ του ιατροδικαστή άκουσα την εξής είδηση: «Ο δολοφονηθείς χθες δικηγόρος είχε διασυνδέσεις με διεθνή κέντρα που δρούσαν κατά του έθνους μας».

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Γαλανόπουλος Νεοκλής - Η γυναίκα θησαυρός

Συντάχθηκε στις 10 Μαϊος 2014.

galanopoulos

Διήγημα του Νεοκλή Γαλανόπουλου

Πριν πατήσω τη σκανδάλη, θέλω να πω δυο λόγια για τον Έρωτά μου. Τελειώσαν τα ψέματα. Τελειώσαν τα πάντα. Τη Μαργαρίτα την ερωτεύθηκα από την πρώτη στιγμή που σήκωσα τα μάτια μου πάνω της. Η ακτινοβολία της έφτασε ώς  τα τρίσβαθα της ψυχής μου. Εκείνη, βέβαια, ούτε καν αντελήφθη την ύπαρξή μου τότε. Νοιάζεται ο ήλιος ποιους λούζει με το φως του;Ποιους καίνε οι αχτίδες του; Πειράχτηκα, τ’ ομολογώ. Ορκίστηκα, αφού δεν μπορούσα να την κάνω δική μου, να γίνω άτρωτος στα θέλγητρά της. Πόσο ανόητος ήμουνα! Σαν έφηβος που πρωτοξυπνάει ερωτικά, αλλά διστάζει να αποχωριστεί το γλυκό του μαξιλάρι.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Γεροζήση Κυριακή - Ιστορία αγάπης στο φλεγόμενο Παρίσι. Η αστυνομία «εκτελεί» το καθήκον της.

Συντάχθηκε στις 15 Απριλίου 2013.

turnley-peter-the-river-seine-and-the-city-of-paris-c-1991Της Κυριακής Γεροζήση

-  Ωχ, ο αδερφός μου, μουρμούρισε ο Ομάρ. Ήμαστε στην αλάνα,  φτάνουμε, φώναξε  ο έφηβος χωρίς να περιμένει την ερώτηση,  πετώντας το κινητό στην μπροστινή τσέπη του παντελονιού του που χωρούσε τρία παιδιά σαν αυτό το μελαχρινό λιανόκλαδο. Άνοιξε το βήμα  κάνοντας νόημα στους δυο φίλους του να τον ακολουθήσουν.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Παπαλυμπέρη Γεωργία - Απόγνωση

Συντάχθηκε στις 14 Μαρτίου 2013.

imagesΗ πόρτα χτύπησε και όταν την αντίκρισα, δεν μπόρεσα. Το ευχόμουν, αλήθεια το ευχόμουν, όταν όμως ήρθε εκείνη η ώρα, μια κούκλα, σαν μια κέρινη κούκλα στάθηκα. Τι ένιωσα; Δεν ξέρω. Ακόμα και τώρα δεν μπορώ να πω. Ίσως τελικά να μην είμαστε έτοιμοι ποτέ για όσα ευχόμαστε. Αυτό που τολμώ πλέον να παραδεχτώ, είναι πως αισθάνθηκα τυχερή. Τυχερή όχι γιατί βρισκόταν εκεί, αλλά γιατί θα είχα μια απάντηση στο γιατί, σε αυτό το γιατί που μας βασανίζει όλους σε κάθε ανάλογη περίπτωση. Αυτό το γιατί ήταν η πρώτη μου ερώτηση και η απάντηση ήταν που καθόρισε την τελευταία.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Κουλετάκη Νίνα - Ένα περιστατικό στην Αγία Πετρούπολη του 1920

Συντάχθηκε στις 01 Μαρτίου 2012.

Είμαι η Ελένα Νατάλια Ρουσόβνα, 21 ετών και 3 μηνών. Ορφανή από μάνα και πατέρα, ήρθα στην Αγία Πετρούπολη πριν από πέντε μήνες. Το σπίτι μου είναι στο Ιρκούτσκ, μόνο που κανείς δεν θα με κλάψει εκεί.

Ο Έλληνας συνέρχεται πρώτος. Περνάει το χέρι του από το αυχένα, ύστερα απ΄ τα μηνίγγια του.  Σίγουρα νοιώθει το κεφάλι του βαρύ, πιασμένο σε μέγγενη.  Βρίσκεται ξαπλωμένος στο πάτωμα και προσπαθεί να συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί και πού βρίσκεται. Δίπλα του βλέπει το Ρώσο και τα θυμάται με μιας όλα. Τι νύχτα κι αυτή!  Ο Κομισάριος του Λαού Αλεξέι Ιβάνοφ, ροχαλίζει με ανοιχτό το στόμα.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση Email

Περισσότερα Άρθρα...

  • Παυλιώτης Αργύρης - Σχίζειν φρένα
  • Κυριακόπουλος Κώστας - Την έλεγαν «Άννα»
  • Γαλανόπουλος Νεοκλής - Golden Age Mystery
  • Δρακονταειδής Δ. Φίλιππος - Φως και χρώμα
  • Καμπανάκης Ιωσήφ - Ο θησαυρός που δεν ήταν άνθρακες!
  • Κουλετάκη Νίνα - Η θάλασσα του Νγκουέμα
  • Παυλιώτης Αργύρης - Στο πέτρινο τ' αλώνι
  • Παυλιώτης Αργύρης - Ένα τρεχαντηράκι
  • Κουλετάκη Νίνα - Η Αλίκη ήταν στην πρέζα και την Κοκκινοσκουφίτσα τη γάμησε ο λύκος
  • Παυλιώτης Αργύρης - Καβαλάρης
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • Αρχική
  • Η Λέσχη
    • Καλωσόρισμα στην Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • Καταστατικό
    • Τα μέλη μας
    • Έγραψαν για τη Λέσχη
    • Τα βιβλία της Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
    • Προϋποθέσεις εγγραφής νέων μελών
  • Νέα
    • Τα νέα μας
    • Άλλες δραστηριότητες των μελών
  • Αναγνωστήριο
  • Βιβλιογραφία
    • 2010 - ...
    • 2000 - 2010
    • 1990 - 2000
    • 1980 - 1990
    • 1970 - 1980
    • 1960 - 1970
    • 1950 - 1960
    • 1940 - 1950
    • 1930 - 1940
    • 1920 - 1930
  • ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΉ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ
    • Ξένη αστυνομική λογοτεχνία
    • Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία
    • Ειδικά θέματα
    • Φάκελος: Γιάννης Μαρής
  • Φωτογραφίες
  • Επικοινωνία